Vol 12. മലബാറിലെ നമ്പൂതിരിമാർ, അമ്പലവാസികൾ, നായർമാർ എന്നിവരെക്കുറിച്ച്

അമ്പലവാസികൾ നമ്പൂതിരി വീടുകളിലെ വീട്ടുവേലക്കാർ ആയിരുന്നില്ലാ എന്നാണ് തോന്നുന്നത്. നമ്പൂതിരി ഇല്ലങ്ങളിലെ വേലക്കാർ നായർമാരായിരുന്നു എന്നു തോന്നുന്നു.

എന്നാൽ രണ്ട് കൂട്ടരും നമ്പൂതിരിമാരേയാണ് സേവിച്ചത് എന്നതിനാൽ, കീഴ്ജനം എന്ന് നിർവ്വചിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന അനവധി ജനക്കൂട്ടങ്ങളുടെ മുകളിൽതന്നെയാണ് ഈ രണ്ടു കൂട്ടരും സ്ഥാപിതമായത്.

നായർമാർ എന്നത് ശൂദ്രർ എന്ന ജനം ബ്രാഹ്മണ ബന്ധത്താൽ സാവധാനത്തിൽ വളർന്നുവന്നവരാണ് എന്നൊക്കെയുള്ള ചിന്തകൾ ഉണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു. എന്നാൽ ഇതും അത്ര ലളിതമായി പറയാവുന്ന കാര്യം അല്ല. അതിലേക്ക് ഇപ്പോൾ കടക്കുന്നില്ല.

എന്നാൽ ആത്മീയകാര്യങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സേവനങ്ങളൾ ആണ് അമ്പലവാസികൾ ചെയ്യാറുള്ളു എന്ന് തോന്നുന്നു. അതിനാൽതന്നെ ഇവർക്ക് ശൂദ്രർ അഥവാ നായർമാരുമായി വ്യാത്യാസം ഉണ്ട്. പോരാത്തതിന് അതിനാൽതന്നെ ഇവർക്ക് സാമൂഹികമായി മുൻതൂക്കവും ഉണ്ടായി എന്നും തോന്നുന്നു. വീട്ടുവേലക്കാർ എന്നത് ഫ്യൂഡൽ ഭാഷാ കോഡുകളിൽ അപേക്ഷികമായി താഴെയാണ്. വലിയവീട്ടിലെ വേലക്കാർക്ക് ചെറിയ കൂരകളിൽ ജീവിക്കുന്നർ അടിയാളത്തം നൽകും എന്നതും ഫ്യൂഡൽ ഭാഷകളിൽ വാസ്തവംതന്നെ.

ഇനി അമ്പലവാസികളിലെ ഓരോ കൂട്ടരെക്കുറിച്ചും ചെറുതായുള്ള ഒരു വിവരണം നൽകാം.

ഇവർ പണ്ടേതോ കാലത്ത് മലബാറിലും തിരുവിതാംകൂറിലും ഉള്ള നമ്പൂതിരിമാരുടെ കീഴിൽ പെട്ടുപോയ പലവിധ ജനവിഭാഗങ്ങൾ ആയേക്കാം എന്നു തോന്നുന്നു. ചിലർ, നമ്പൂതിരിമാർ ഈ പ്രദേശങ്ങളിൽ കുടിയേറുന്നതിന് മുൻപേ തന്നെ ഇവിടെ വന്നെത്തിയവരോ പ്രാദേശിക വാസികളോ ആയിരുന്നിരിക്കാം. മറ്റുചിലർ പിന്നീട് കാലങ്ങളിൽ ഏതെല്ലാമോ വിധേനെ വന്നുപെട്ടവരും ആയിരിക്കാം.

ഇങ്ങിനെയുള്ളവരിൽ കുറച്ചൊക്കെ ഭാഗ്യമുള്ളവരും, നമ്പൂതിരിമാരോട് അടിയാളത്തം പ്രകടിപ്പിക്കാൻ പ്രയാസം തോന്നാത്തവരും ആവാം, ഈ വിധം, അമ്പലങ്ങളിലെ തൊഴിലുകളിലേക്ക് നിയമിതരായത്. ഇവരുടെയെല്ലാം സ്ത്രീകളും സമ്പന്ധം എന്ന രീതിയിൽ നമ്പൂതിരിമാരുമായി ബന്ധം പുലർത്തിയിരിക്കാം എന്നും തോന്നുന്നു.

എന്നാൽ ഇതു രേഖപ്പെടുത്തുന്ന കാര്യമായ എഴുത്തുകൾ കാണുന്നില്ല. മറിച്ച്, നമ്പൂതിരിമാരിലെ ഇളയ പുരുഷന്മാർക്ക് ശൂദ്ര അഥവാ നായർ കുടുംബങ്ങളിൽ ആണ് സ്ത്രീ ബന്ധം ലഭിച്ചിരുന്നത് എന്നാണ് എഴുതിക്കാണുന്നത്. എന്നിരുന്നാലും അമ്പലവാസികളിലും ബ്രാഹ്മണ രക്തം കലർന്നിരിക്കും എന്നാണ് തോന്നുന്നത്.

ഭാഷാകോഡുകളിൽ ഉന്നതരായുള്ളവരുടെ രക്തബന്ധം വ്യക്തിയിൽ ഉന്നതഭാവം സൃഷ്ടിക്കും എന്നകാര്യം നേരത്തെ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞകാര്യമാണ്.

ഇനി പൂണൂൽ ധരിക്കാൻ അവകാശം ഉള്ള അമ്പലവാസികളെ നോക്കാം.

മൂത്തത്, പുഷ്പകൻ, നമ്പീശൻ, തീയാട്ടുണ്ണി, ചാക്യാർ, നമ്പ്യാർ എന്നിവരാണ് അവ. ഇവർ പൂണൂൽ ധരിക്കുന്നവർ ആണ് എന്നതിനാൽ, ഇവരിൽ കുറച്ചൊക്കെ നമ്പൂതിരി സവിശേഷതകൾ ഉണ്ട് എന്ന് അനുമാനിക്കാം. എന്നുവച്ചാൽ നമ്പൂതിരിമാരിൽ നിന്നും അമ്പലത്തിൽ ആദ്ധ്യാത്മിക പ്രവർത്തികൾ ചെയ്യാത്ത ആൾക്കുട്ടങ്ങളിലേക്ക് സാവധാനത്തിൽ ഈ എഴുത്ത് നീങ്ങുകയാണ്. പ്രതിപാദിക്കപ്പെടുന്ന ആളുകളിൽ മെല്ലെമെല്ലം ആദ്ധ്യാത്മിക ബന്ധം കുറഞ്ഞുകുറഞ്ഞു വന്നുതുടങ്ങും.

ആദ്യമായി പറയേണ്ടത് മൂത്തത് അഥവാ മൂസ്സത് എന്നവരെക്കുറിച്ചാണ്. ഇവിടെ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടുന്ന കാര്യം മൂസ്സത് അഥവാ മൂസ്സ് എന്ന സ്ഥാന നാമം വേറേയും ചിലർ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട് എന്നതാണ്. ഉദാഹരണമായി പറഞ്ഞുകാണുന്നത് അഷ്ടവൈദ്യമൂസ്സും, ഊരിൽ പരിഷ മൂസ്സും ആണ്. പോരാത്തതിന് കറുക മൂസ്സത്ത്, കാവിൽ മൂസ്സത്ത് എന്നിവരും. വേറേയും കണ്ടേക്കാം. ഇവരെക്കുറിച്ചൊന്നുമല്ല ഇവിടെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.

അതേ സമയം വടക്കേ മലബാറിലെ അകപ്പൊതുവാളും മൂസ്സത്തും ഒന്നാണ് എന്നോ മറ്റോ ഉള്ള ഒരു എഴുത്തുംകാണുന്നു.

എന്നാൽ ഇവിടെ പറയേണ്ടത്, പൊതുവാൾ എന്ന സ്ഥാനപ്പേരുള്ള പലകൂട്ടരും ഉണ്ട് എന്നതാണ്. അകപ്പൊതുവാൾ, പുറപ്പൊതുവാൾ, നായർ പൊതുവാൾ, മാരയാർ പൊതുവാൾ എന്നിങ്ങനെ പലതും. എന്നാൽ മൂത്തതുമായി ബന്ധമുള്ളത് അകപ്പൊതുവാൾ മാത്രമാണ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കുക.

പണ്ടെപ്പോഴോ, ഒരു പ്രതിലോമ ബന്ധത്തിൽ ജനിച്ച ആളുടെ സന്താനപരമ്പരയാണ് ഇക്കൂട്ടർ എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. പറയപ്പെടുന്നത് ശിവദ്വജ്ജ ബ്രാഹ്മണ പുരുഷൻ, ശുദ്ധ ബ്രാഹ്മണ പെൺകുട്ടിയിൽ ജനപ്പിച്ച കുട്ടിയുടെ സന്തതികൾ ആണ് ഇവർ എന്ന്. എന്നാൽ ഇതിന്റെ വാസ്തവം, ഏതോ അബ്രാഹ്മണ പുരുഷൻ, ബ്രാഹ്മണ പെൺകുട്ടിയിൽ ജനിപ്പിച്ച കുട്ടിയുടെ സന്തതികൾ എന്നതും ആവാം.

ഈ അബ്രാഹ്മണ വ്യക്തി എവിടെനിന്നോ കുടിയേറിവന്ന ആളാകാനും സാധ്യത ഇല്ലാതില്ല. പണ്ടത്തെകാര്യമല്ലേ!

ശിവന് അർപ്പിച്ച അരി ആഹാരം / ചോറ് ചില ബ്രാഹ്മണർ എടുത്ത് കഴിച്ച് ബ്രാഹ്മണ പദം നഷ്ടപ്പെട്ടവരാണ് ഇവർ എന്നും അവകാശപ്പെട്ടുകാണുന്നു. ശിവന് അർപ്പിച്ച ചോറ് എടുത്ത് കഴിക്കുന്നത്, ബ്രാഹ്മണ പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ അനാചാരം (https://t.me/c/1213347059/192)👉 എന്ന് നിർവ്വചിക്കപ്പെടുന്നതിന്റെ പട്ടികയിൽ പെട്ടകാര്യമാണ് പോലും.

വാസ്തവം എന്താണെങ്കിലും, ഇവർക്ക് ബ്രാഹ്മണ ബന്ധമുണ്ട് എന്നതാണ് ധ്വനി.

അമ്പലത്തിലേക്കുള്ള പൂക്കളും, നിവേദ്യവസ്തുക്കുളും ഒരുക്കുക തുടങ്ങിയ കർത്തവ്യങ്ങൾ ഇവർ ചെയ്യും. ഇവരുടെ വ്യക്തമായ ഉത്തരവാദിത്വത്തിൽ പെടുന്ന ഒരു കാര്യമാണ്, ഉത്സവസമയത്തും മറ്റും തിടമ്പെഴുന്നെള്ളിക്കുക എന്നത്.

മരം കൊണ്ടള്ള ഒരു ഫലകത്തിന്മേൽ ഒരു പെട്ടിക്കൂട് പോലുള്ളതിൽ വിഗ്രഹത്തിന്റെ ഒരു ചെറിയ പ്രതിരൂപം ഉള്ളതാണ് തിടമ്പ് എന്നത്. ദേവിയുടെ അല്ലെങ്കിൽ ദേവന്റെ സാക്ഷാൽ വിഗ്രഹം ശീകോവിലിന് പുറത്തുകൊണ്ടുവരാൻ ആവില്ലതന്നെ. അതിനാലാവാം, തിടമ്പെഴുന്നള്ളിപ്പ് നടത്തുന്നത്.

മൂസ്സത്തുകളിലെ സ്ത്രീകളെ മനയമ്മ എന്ന സ്ഥാനപ്പേർ നൽകിയാണ്, കീഴ്ജനത്തിന്റെ ഹീനവാക്ക് പ്രയോഗങ്ങളിൽ നിന്നും, ദുഷിപ്പിക്കുന്ന നോട്ടങ്ങളിൽനിന്നും, അതുപോലുള്ള ചിന്തകളിൽ നിന്നും സംരക്ഷിച്ചിരുന്നത്.