Vol 12. മലബാറിലെ നമ്പൂതിരിമാർ, അമ്പലവാസികൾ, നായർമാർ എന്നിവരെക്കുറിച്ച്

ഇനി തിരുവിതാംകൂറിലെ ക്ഷത്രിയ വംശ കുടുംബങ്ങളുടെ കാര്യത്തിലേക്ക് പോകാം. എന്നാൽ അതിന് മുൻപായി മലബാറിലെ ക്ഷത്രിയ കുടുംബങ്ങളെക്കുറിച്ച് സൂചിപ്പിച്ച ഒരു കാര്യത്തിൽ കുറച്ചുകൂടി കൃത്യതവരുത്താം എന്ന് തോന്നുന്നു.

1881ലെ സെൻസസ് പ്രകാരം മലബാറിൽ 362 പുറംനാട്ടു ക്ഷത്രിയരാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്.

പുറംനാട്ടു അധവാ രജപുത്ര (Rajput) ക്ഷത്രിയ കുടുംബങ്ങളും മരുമക്കത്തായക്കാർ ആയിരുന്നുപോലും. അവരിലെ പുരുഷന്മാർ ജാതീയമായി അവരേക്കാൾ താഴെയുള്ള കുടുംബങ്ങളിൽ നിന്നും വിവാഹം കഴിച്ചിരുന്നു പോലും. ആ കാരണത്താൽ തന്നെ അവരിലൂടെയുള്ള രക്തബന്ധപാത മിശ്രിതം ആയിരിക്കും.

എന്നാൽ അവരുടെ സ്ത്രീകൾ രണ്ട് വ്യത്യസ്ത രീതിയുള്ള ബന്ധങ്ങളിലൂടെയാണ് സന്താനോൽപ്പാദനം ചെയ്തിരുന്നത്. ഒന്ന് ക്ഷത്രിയ കുടുംബങ്ങളിലെ പുരുഷന്മാരുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കൊണ്ട്. ഈ പുരുഷന്മാർ അവരുടെ അമ്മവഴി, അഥവാ തായ് വഴി ക്ഷത്രിയപദം പേറുന്നവർ ആയിരിക്കും എന്ന് കരുതാം. കാരണം, പുരുഷന്മാരുടെ സന്തതികൾ സങ്കരവർഗ്ഗമായിരിക്കും. അവർക്ക് പൂർണ്ണമായ ക്ഷത്രിയ രക്തം ഇല്ലായിരിക്കാം.

രണ്ടാമത്തെ മാർഗ്ഗം, സ്ത്രീകൾ അവരേക്കാൾ ഉയർന്ന ജാതിക്കാരായ ബ്രാഹ്മണ പുരുഷന്മാരിൽ നിന്നും സന്താനോൽപ്പാദനം ചെയ്തെടുക്കും എന്നതാണ്. ഇങ്ങിനെ വരുമ്പോൾ അവരുടെ സന്താനങ്ങളിൽ ബ്രാഹ്മണ രക്തംകലർന്നിരിക്കും. അതോടെ അവരുടെ ആൺമക്കളിലും ബ്രാഹ്മണ രക്തം കലർന്നിരിക്കും.

ഈ ആൺമക്കളിലൂടെ ആദ്യം പറഞ്ഞപാതയിലും ബ്രാഹ്മണ രക്തത്തിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം കയറിവരും.

ഈ രാജകുടുംബക്കാർ ഈ വിധം രക്തബന്ധത്തിൽ ഔന്നിത്യം പിടിച്ചുനിർത്താൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നതിന് വ്യക്തമായുള്ള കാരണം, പ്രാദേശിക ഭാഷകൾ, ഫ്യൂഡൽ ഭാഷകൾ ആണ് എന്നതാണ്. എങ്കിനെയെങ്കിലും വ്യക്തിയിൽ വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന ദിവ്യത്വം നിലനിർത്തിയേ തീരൂ.

ഇവിടെ എടുത്തു പറയേണ്ടുന്ന കാര്യം Tellicheryയിലെ കുറച്ച് മരുമക്കത്തായ തീയരിൽ അതീവ ഗുണമേന്മയുള്ള ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭാഷാ ഉള്ളടക്കം കടുന്ന കയറിയപ്പോൾ, ഈ വിധ ബ്രാഹ്മണത്വത്തിന്റേയും ക്ഷത്രിയത്വത്തിന്റേയും ഔന്നിത്യത്തെ മറികടക്കുന്ന വ്യക്തിത്വങ്ങൾ, ബ്രാഹ്മണർക്കും ക്ഷത്രിയർക്കും കീഴിൽ വരുന്ന ഈ ജനക്കൂട്ടത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടുതുടങ്ങിയെന്നതാണ്.

William Logan സൃഷ്ടിച്ച Malabar (Manual)ലിൽ ഈ വിധം ഒരു വാചകം തന്നെ കാണാനുണ്ട്:

QUOTE 👉 : ............ it may be said in a general way that to a European eye the best favoured men and women to be found in the district are the inhabitants of ancient Kadattunad, Iruvalnad, and Kottayam, of whom a large proportion belong to the Tiyan or planting community. END OF QUOTE

ആശയം : പൊതുവായ രീതിയിൽ പറയുകയാണെങ്കിൽ, ഒരു യൂറോപ്യൻ വീക്ഷണ കോണിൽ നിന്നും നോക്കിയാൽ, ഏറ്റവും ഗുണമേന്മ ഉള്ളവരായി കാണുന്നത് പുരാതനകാലത്ത് കടത്തനാട്, ഇറുവൽനാട്, കോട്ടയം എന്നെല്ലാം അറിയപ്പെടുന്ന പ്രദേശങ്ങളിൽ ഉള്ള ജനങ്ങളാണ്. ഇവരിൽ തന്നെ ഒരു വലിയ ശതമാനം പേരും തീയർ അഥവാ കാർഷിക സമുദായമാണ്. END

സമൂഹത്തിന്റെ ഉന്നതങ്ങളിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷ് പ്രസ്ഥാനക്കാർ വന്നുനിന്നപ്പോൾ, കാലാകാലങ്ങളായി ഉന്നത ജാതിക്കാരുടെ വീട്ടുവേലക്കാരും സേവകരും അമർത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്ന താഴ്ചയിൽനിന്നും ആകാശത്തോളം മാനസികമായി വളരാം എന്ന അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് മനസ്സ് വളർന്നതിന്റെ ഒരു ദൃഷ്ടാന്തമാണ് മുകളിൽ എടുത്ത് പറഞ്ഞത്.

ഇന്നത്തെ സാധാരണക്കാരായ ഇന്ത്യാക്കാരിൽ പലരും, സർക്കാർ ശിപായിമാർ അമർത്തിപ്പിടിക്കുന്ന സാമൂഹിക കുഴിയിലേക്ക് അമർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഇതിന് ഏറ്റവും ശക്തമായ സിദ്ധാന്തോപദേശം മനസ്സിൽ കയറ്റിവിടുന്നത് സർക്കാർ സ്കൂളുകളും പ്രാദേശിക ഭാഷാ വിദ്യാഭ്യാസവും ആണ്.

ഇനി തിരുവിതാംകൂറിലേക്ക് നീങ്ങാം.

തമിഴ് ഭാഷാ പാരമ്പര്യമുള്ള തിരുവിതാംകൂറിൽ മലയാള ഭാഷാ സ്വാധീനം ജനിച്ചുവളർന്നുവന്നതിന്റെ പാതയിലേക്ക്വിരൽചൂണ്ടാനായേക്കാവുന്ന ചില വിവരങ്ങൾ തിരുവിതാംകൂറിലെ ക്ഷത്രിയ പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ കാണുകയുണ്ടായി.

തിരുവിതാംകൂറിലെ ക്ഷത്രിയരെ പൊതുവായി മലയാള ക്ഷത്രിയർ എന്നാണ് Travancore State Manualൽ വിശേഷിപ്പിച്ചു കാണുന്നത്. ഈ 'മലയാള' എന്നവാക്കിന് എന്തെങ്കിലും ആഴം കാണും എന്ന് വിചാരിച്ചതല്ല. എന്നാൽ, ഈ 'മലയാള' എന്നവാക്ക് മലബാറിന്റെ പഴയകാല പേരാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ, വായനക്കാരന് വിശ്വസിക്കാൻ പ്രയാസം തന്നെയായേക്കാം.

ഈ മലയാള ക്ഷത്രിയരിൽ മൂന്ന് കൂട്ടർ ഉണ്ട്. 1. കോയിൽ തമ്പുരാൻമാർ 2. രാജാ അഥവാ തമ്പുരാൻ 3. തമ്പാൻ, തിരുമുൽപ്പാട്.

ഈ മൂന്ന് കൂട്ടർക്കും മലബാറുമായി കാര്യമായ ബന്ധം അവരുടെ പാരമ്പര്യത്തിൽ കാണുന്നു.

മലബാറിലെ ചില ക്ഷത്രിയ കുടുംബങ്ങൾ പണ്ട കാലങ്ങളിൽ തിരുവിതാംകൂറിലേക്ക് കുടിയേറി താമസിച്ചവരാണ് കോയിൽ തമ്പുരാന്മാർ. Travancore State Manual Vol2 എഴുതുന്ന കാലത്ത്, തിരുവിതാംകൂറിൽ ഈ വിധമായുള്ള പത്ത് കുടുംബങ്ങൾ നിലവിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

കിളിമാനൂർ, ചങ്ങനാശേരി, അനന്തപുരം, പള്ളം, ചെമ്പ്രോൽ, ഗ്രാമം, പാളിയക്കര, കരമ, വടക്കേമഠം.

പത്താമത്തേത് ഏതാണ് എന്ന് എഴുതിക്കണ്ടില്ല.

ഇവരിൽ ഏറ്റവും ആദ്യം എത്തിയത് കിളിമാനൂർ കോവിൽ തമ്പുരാന്മാരാണ്. ഇവർ എപ്പോഴാണ് തിരുവിതാംകൂറിൽ എത്തിയത് എന്നതിനെക്കുറിച്ച് യാതോരു വിവരവും ഇല്ലായെന്നാണ് എഴുതിക്കാണുന്നത്.

ഉമയമ്മറാണിയുടെ ഭരണകാലത്ത്, വടക്കേ മലബാറിലെ കോലത്തുനാടിലെ രാജകുടുംബത്തിന്റെ ശാഖയായ പുതിയപള്ളി കോവിലകത്തിൽനിന്നും, തിരുവിതാംകൂർ രാജകുടുംബത്തിലേക്ക് രണ്ട് രാജകുമാരന്മാരേയും രണ്ട് രാജകുമാരിമാരേയും, ദത്തെടുത്തു. ഈ കോവിലകം ദക്ഷിണ മലബാറിലെ പരപ്പനാടിലേതാകാം എന്ന് തോന്നുന്നു.

ഇക്കൂട്ടരിലെ ഒരു രാജകുമാരിയെ, മലബാറിലെ അതേ കോവിലകത്തിലെ ഒരു തമ്പുരാനുമായി വിവാഹം ബന്ധം നടത്തി. ഈ ബന്ധത്തിൽ നിന്നും (1723ൽ) ജനിച്ച ആളാണ് പോലും, തിരുവിതാംകൂർ രാജകുടുംബത്തിലെ ഏറ്റവും പേരുകേട്ട രാജാവായ മാർത്തണ്ടവർമ്മ.

മാർത്താണ്ടവർമ്മ രക്തബന്ധ പാതിയിലൂടെ നോക്കിയാൽ പൂർണ്ണമായും ഒരു മലബാറുകാരനാണ് എന്ന വിവരം ഈ എഴുത്തുകാരന് ഇപ്പോഴാണ് കിട്ടിയതാണ്.

തിരുവിതാംകൂർ രാജകുടുംബത്തിന് വളരെ അധികം ബന്ധവും രക്തബന്ധവും ഉള്ള ഒരു കുടുംബമാണ് കിളിമാനൂർ കോവിലകം. ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കഥ പിന്നീട് പറയാൻ നോക്കാം. എന്നാൽ ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞൽ, തിരുവിതാംകൂർ രാജകുടുംബത്തിലെ മൂത്ത റാണിയേയും രാജകുമാരനേയും വധിക്കാനായി ഒരു കൂട്ടർ പതിയിരുന്ന് ആക്രമിച്ചപ്പോൾ, സ്വന്തം ജീവൻ നൽകി ഇവരെ രക്ഷിച്ചത്, കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന കിളിമാനൂർ കോവിൽ തമ്പുരാനാണ്. ഈ തമ്പുരാനെ ആക്രമികൾ കുത്തി കൊലപ്പെടുകയുണ്ടായി.

ഈ ഒരു സംഭവം, കിളിമാനൂർ കോവിലകത്തിന്, തിരുവിതാംകൂർ രാജകുടുംബത്തിൽ ഉന്നത ബഹുമാനസ്ഥാനം ലഭിക്കാനിടയാക്കി. അതിന് ശേഷം ജനിച്ച, ഉണ്ണി കേരള വർമ്മ മുതൽ പാർവതീഭായി റാണി വരെയുള്ള എല്ലാരും കിളിമാനൂർ കോയിൽ തമ്പുരാന്മാരുടെ സന്താനങ്ങൾ ആണ്.

ഈ കാര്യം കിളിമാനൂർ കോവിലകത്തിന്റെ ഒരു വൻ അഭിമാനമായി തുടരുന്നു.

ഈ മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച കോയിൽ തമ്പുരാന്മാർ തിരുവിതാംകൂറിലെ പഴയ കാല ക്ഷത്രിയ കുടുംബക്കാരാണ്.

18ട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാന കാലത്ത്, മൈസൂർ ഭരിക്കുന്ന മൊറോക്കൊ വംശജനായ ടിപ്പു സുൽത്താന്റെ (Sultan Tippuവിന്റെ) ആക്രണം മലബാറിൽ സംഭവിച്ചു. ആ കാലത്ത്, മലബാറിലെ പല രാജകുടുംബങ്ങളും ജീവരക്ഷാർത്ഥം തിരുവിതാംകൂറിലേക്ക് ഓടി രക്ഷപ്പെട്ടിരുന്നു. അവരിൽ മലബാറിലെ അലിയക്കോട്ടിലെ കുടുംബത്തിന്റെ ശാഖയിൽ പെട്ട ഒരു കൂട്ടർ ഉണ്ടായിരുന്നു. മൂന്ന പുരുഷന്മാരും, അഞ്ച് സ്ത്രീകളും.

അന്നത്തെ തിരുവിതാംകൂർ രാജാവായ രാജ വർമ്മ മഹാരാജാവ്, ഇവർക്ക് തെക്കംകൂർ അധിപനിൽ നിന്നും പിടിച്ചെടുക്കപ്പെട്ട നീരാഴികൊട്ടാരം നൽകി. ഈ കുടുംബത്തിൽ കാലക്രമേണെ അംഗസംഖ്യ കൂടിവന്നപ്പോൾ, അവരിൽ പലരും മറ്റ് പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് മാറി താമസിച്ചു. മാവേലിക്കരയിലെ ഗ്രാമം, (തെക്കൻ) കോട്ടയത്തുള്ള പള്ളം, തിരുവല്ലയിലുള്ള പാളിയക്കര എന്നിവിടങ്ങളിൽ അവരിലെ ഓരോ സ്ത്രീകൾ മാറിത്താമസിച്ചു.

ഇവരെല്ലാരെക്കുറിച്ചും ചരിത്രങ്ങൾ കണ്ടേക്കാം. ചങ്ങനാശേരി, അനന്തപുരം, പള്ളം, ചെമ്പ്രോൽ, ഗ്രാമം, പാലിയക്കര എന്നിവിടങ്ങളിലായി ആറ് കോവിൽ തമ്പുരാൻ കുടുംബങ്ങൾ ഈവിധം സ്ഥാപിതമായി. ഇവർക്കും മലബാർ ബന്ധമുണ്ട് എന്നും ഓർക്കുക.

1856ൽ വടക്കേ മലബാറിൽ നിന്നും, ചെറുകോൽ, കരമ, വടക്കേമറ്റം എന്നീ മൂന്ന് കുടുംബക്കാരിലെ ആളുകൾ കൂടി തിരുവിതാംകൂറിലേക്ക് കുടിയേറി.

ഇവരും മലബാർ ബന്ധമുള്ളവർ.

ഈ കോയിൽ തമ്പുരാൻ കുടുംബക്കാരെല്ലാം തമ്മിൽ കുടുംബ ബന്ധം സ്ഥാപിച്ചിരുന്നു.

ഇവരിലെ പുരുഷന്മാർ രാജ കുടുംബങ്ങളിൽ നിന്നും അല്ലെങ്കിൽ നായർ കുടുംബങ്ങളിൽ നിന്നും വിവാഹം കഴിക്കുമായിരുന്നു. ഇവരിലെ സ്ത്രീകൾ, നമ്പൂതിരി പുരുഷന്മാരെ മാത്രമേ വിവാഹം കഴിക്കുള്ളു. കാരണം, ഇവരുടെ സന്തതികളിലൂടെയാണ് കുടുംബ സ്വത്തും കുടുംബത്തിന്റെ പേരും അടുത്ത തലമുറയിലേക്ക് നിങ്ങുന്നത്.

ഈ കുടുംബങ്ങൾ പല ആരാച മര്യാദകളിലും നമ്പൂതിരിമാരുടെ ആചാരങ്ങളെ അനുകരിക്കുകയോ പിന്തുടരുകയോ ചെയ്തിരുന്നു. ഇവരും ജാതകർമം, നാമകരണം, അന്നപ്രശ്നം, വിദ്യാരമ്പം തുടങ്ങിയ ബ്രാഹ്മണ സംസ്ക്കാരങ്ങൾ ആചരിക്കാറുണ്ട്. പതിനാറാമത്തെ വയസിൽ ആണ് ഉപനയനം.

ഇവരുടെ ഏറ്റവും മൂത്തമകന് രാജ രാജ വർമ്മ എന്ന പേര് നിശ്ചയമായും നൽകും. രാമ വർമ്മ, കേരള വർമ്മ, രവിവർമ്മ, ഉദയവർമ്മ, ഗോഡവർമ്മ എന്നിവ പോലുള്ള പേരുകൾ മറ്റുള്ള ആൺകുട്ടികൾക്ക് നൽകും. അതേ സമയം ഇവർക്ക് തന്നെ കുട്ടൻ, കുഞ്ഞുണ്ണി, കൊച്ചപ്പൻ, ചെറൂണ്ണി എന്നെല്ലാം ഓമന പേരായി നൽകാറുണ്ട് പോലും.

അതേ സമയം തമ്പുരാട്ടിമാർക്ക് അമ്പ, അമ്പാലിക, അമ്പിക എന്നീ പേരുകൾ ആണ് നൽകുക പോലും. എന്നാൽ ഇവരുടെ ഓമന പേരുകൾ ഇട്ടിയെങ്ങള, കുഞ്ഞിക്കുട്ടി, കൊച്ചുകുഞ്ഞി, കുഞ്ഞിക്കാവാ, ഇക്കാവാ, അമ്മ എന്നെല്ലാമായിരുന്നു പോലും.

മലബാറിൽ പൊതുവേ അക്കാലങ്ങളിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഉന്നത നിലവാരത്തിലുള്ള ഉയർന്ന ബുദ്ധിപരമായുള്ള കഴിവുകൾ, മലബാറിൽ നിന്നു കിടിയേറിയ ഈ കൂട്ടർക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് Travancore State Manualൽ എടുത്തുപറയുന്നുണ്ട്.

QUOTE: It may be added here that in a population so highly intellectual as that of the Malabar coast, the Koil Tampurans and Rajahs in it seem to possess almost a monopoly of brains and good manners, particularly so the few families of that class settled in Travancore. END OF QUOTE

മലബാർ എന്നു പറയുന്നതിന് പകരം British-Malabar എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ, മലബാറിന്റെ അന്നത്തെ യശസ്സിന്റെ കാരണം, ഈ വാക്യത്തോടൊപ്പം സഞ്ചരിച്ചേനെ.

ഈ കോയിൽ തമ്പുരാൻ കുടുംബത്തിലെ ഒരു ചെറുപ്രായക്കാരൻ MA എടുത്തു എന്ന കാര്യം വൻ കാര്യമായി എടുത്തു പറയുന്നുണ്ട് ഈ ഗ്രന്ഥത്തിൽ.

Travancore State Manualന്റെ എഴുത്തുകാരന് വിഭവാനം ചെയ്യാൻ പറ്റാതിരുന്ന ഒരു കാര്യം ഉണ്ട് എന്ന് വ്യക്തം. BAയും MAയും മറ്റും വെറും സിനിമാ ടിക്കറ്റുകൾ എന്നതുപോലെ വാരിവിതരണം ചെയ്യപ്പെടുന്ന ഒരു കാലം ഈ ഉപഭൂഖണ്ടത്തിൽ ഏതാനും പതിട്ടാണ്ടുകൾക്കുള്ളിൽ വരാനിരിക്കുന്നതേയുള്ള എന്നത്.