Vol 12. മലബാറിലെ നമ്പൂതിരിമാർ, അമ്പലവാസികൾ, നായർമാർ എന്നിവരെക്കുറിച്ച്

വടക്കേ മലബാറിൽ യോഗി-ഗുരുക്കൾ എന്ന ഒരു ജനവംശത്തെക്കുറിച്ച് സൂചിപ്പിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഇവർ ഏണിപ്പടി പോലുള്ള പ്രാദേശിക സാമൂഹിക ചട്ടക്കൂടിൽ, കീഴിൽ ഉള്ളവരാണ് പോലും. എന്നാൽ വിചിത്രം എന്ന് പറയട്ടെ ഇവർ ദൂര അയിത്തം (distance pollution) പകർത്തുകയോ വഹിക്കുകയോ ചെയ്യാത്തവരാണ്. എന്നുവച്ചാൽ ഇവർക്ക് സാമൂഹിക ഉന്നത ജാതിക്കാരുടെ അടുത്ത് വരാം.

ഇതിന് പിന്നിൽ ഉള്ള കാരണവും വളരെ വ്യക്തമാണ്. കീർത്തികേട്ട മന്ത്രവാദികളും മാന്ത്രികരും (sorcerers) ഭൂതബാധ ഒഴിപ്പിക്കുന്നവരും (exorcists) ആയിരുന്നു ഇവർ. ഇവർ സ്വന്തം വീടിനുള്ളിൽ ശക്തി പൂജ ചെയ്യുന്നവരാണ്. ഇവരുടെ വംശത്തിന് പുറത്തുള്ള ആർക്കും ഇതിലേക്ക് പ്രവേശനം ഇവർ നൽകില്ല. അതേ സമയം ഇവർ നായർമാർക്കും തീയർക്കും ആയി ഈ പൂജ ആവശ്യപ്പെട്ടാൽ നടത്തിക്കൊടുക്കും.

ഇവിടെ ചെറുതായി വഴിമാറി സൂചിപ്പിക്കാനുളള ഒരു കാര്യം, വടക്കേ മലബാറിലെ മരുമക്കത്തായ തീയർ ദൂര അയിത്തം (distance pollution) നൽകാത്തവരാണ് എന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നതിന് താങ്ങ് നൽകനായേക്കാവുന്ന ഒരു വിവരം ആയിരിക്കാം ഇവിടെ കണ്ടത്.

കാരണം ദുര അയിത്തം നൽകുന്ന ഒരു ജാതിക്കാരുടെ പൂജാദി കർമ്മങ്ങൾ യോഗി-ഗുരുക്കൾമാർ ചെയ്താൽ, അവർക്ക് പിന്നെ നായർമാരുടെ അടുത്തേക്ക് പ്രവേശം ലഭിച്ചേക്കില്ല.

യോഗി-ഗുരുക്കൾമാർ തൊഴിൽപരമായി സ്കൂർ അദ്ധ്യാപകരാണ് എന്നും എഴുതിക്കാണുന്നുണ്ട്. മലബാറിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണം വരുന്നതിന് മുൻപായി വടക്കേ മലബറിൽ അങ്ങിനെ പൊതുവായുള്ള സ്കൂളുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നതായി തോന്നുന്നില്ല. അതിനാൽ തന്നെ ഇവരുടെ തൊഴിൽ പരമായ വിവരം ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണകാലത്തേക്ക് ഒതുക്കിനിർത്തേണ്ടിവരും എന്ന് തോന്നുന്നു.

മറ്റൊരു ജിജ്ഞാസ ഉണർത്തുന്ന വിവരം ഇവർ, സന്യാസികളുടെ കാര്യത്തിൽ എന്ന പോലെ, അവരുടെ മരിച്ചവരുടെ മൃതദേഹം ഇരിക്കുന്ന രൂപത്തിലാണ് കുഴിച്ചിടുക (മറവുചെയ്യുക). കാലുകൾ ചമ്പ്രം പടിഞ്ഞ് (cross-leggedആയി) ഇരിക്കുന്ന രീതിയിലും ആയിരിക്കും.

വടക്കേ മലബാറിലെ മറ്റൊരു ജനവംശം വയനാടൻ ചെട്ടികൾ ആണ്. ഇവർ വയനാടിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങിനിൽക്കുന്ന ഒരു ചെറിയ കൂട്ടം ജനവംശം ആയിരുന്നു പോലും. കാഴ്ചയിലും ആചാരങ്ങളിലും നായർമാരോട് വളരെ സാമ്യമുള്ളവരാണ് ഇവർ എന്ന് എഴുതിക്കാണുന്നു. എന്നാൽ നായർമാരിലെ ഏത് നിലവാരത്തിലുള്ളവരോടാണ് ഇവർക്ക് സാമ്യതയും സമത്വവും എന്ന് വ്യക്തമായി പറഞ്ഞുകാണുന്നില്ല.

നായർമാർക്ക് കീഴിൽ ഉള്ള എല്ലാ ജനവംശങ്ങളും ഇവർക്ക് അയിത്തം ആയിരുന്നു പോലും.

എന്നാൽ ഇവരുടെ വൈവാഹിക സമ്പ്രദായങ്ങളിൽ മലബാർ തീരത്തുള്ള ആചാരങ്ങൾ മാത്രമല്ല, മറിച്ച് ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ കിഴക്കൻ തീരപ്രദേശത്തുള്ള സമ്പ്രദായങ്ങളും കലർന്നു കിടപ്പുണ്ട് എന്നും എഴുതിക്കാണുന്നു. Madras തീരപ്രദേശങ്ങളിലെ സമ്പ്രദായങ്ങൾ വയനാട് (Wynad) എന്ന തികച്ചും കാടുനിറഞ്ഞിരുന്ന പ്രദേശത്തുള്ള ഇവരിൽ എങ്ങിനെ വന്നു ചേർന്നു എന്നത് ആലോചനയ്ക്ക് വക നൽകുന്ന ഒരു വിവരം ആയേക്കാം.

ഇവർ മരുമക്കത്തായക്കാരാണ്. പോരാത്തതിന് ഇവരിലും താലി കെട്ടു കല്യാണം എന്ന ഏർപ്പാടുണ്ടായിരുന്നു. പെൺകുട്ടി ഋതുമതിയായതിന് പത്താം നാളാണ് ഇത് നടത്തപ്പെടുക. രണ്ടു താലികൾ ആണ് പെൺകുട്ടിയിൽ കെട്ടുക. ഒന്ന് മാതാവിന്റെല സഹോദരനും മറ്റൊന്ന് കുടുംബത്തിലെ പ്രായമുള്ള ഒരു വനിതയും.

എന്നുവച്ചാൽ താലികെട്ടു കല്യാണം എന്നത്, ഇന്ന് വിവാഹം എന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്ന ഏർപ്പാട് അല്ല. മറിച്ച് പെൺകുട്ടി ഋതുമതിയായി എന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു ചടങ്ങായിരുന്നിരിക്കാം. തീർച്ചയില്ല.

ഈ ചെട്ടികൾ വളരെ വൻ ചങ്കൂറ്റമുള്ള ശിക്കാരികൾ ആയിരുന്നു പോലും. അവരുടെ വിനോദങ്ങളിൽ ഒന്ന് നരിവേട്ടയായിരുന്നു.

(നരി എന്നത് കടുവ, വരയൻപുലി എന്നിവയുടെ മലബാറി ഭാഷയിലെ വാക്കാണ് എന്ന് തോന്നുന്നു. മലയാളത്തിൽ ഈ വാക്ക് ഇന്ന് കാണുന്നില്ലാ എന്നൊരു തോന്നൽ).

ഈ വേട്ട അവരുടെ ആദ്ധ്യാത്മിക ആചാരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടും കിടക്കുന്നുണ്ട് പോലും.

നരിയെ ആറ് അടി ഉയരമുള്ള ഒരു വലക്കെട്ടിനുള്ളിൽ ഒതുക്കിനിർത്തി, ആ വലക്കെട്ട് സാവധാനത്തിൽ ചുരുക്കിച്ചുരുക്കി കൊണ്ടുവരും. എന്നിട്ട് കുന്തം ഉപയോഗിച്ച് നരിയെ കുത്തിക്കുത്തി കൊല്ലും. മരിച്ച നരിയുടെ ത്വക്ക് (tiger skin) മുറിച്ചെടുക്കില്ല. മറിച്ച്, ജഡം ഒരു കമ്പിന്മേൽ വലിച്ചു നിവർത്തി കെട്ടി, അത് പൊക്കി കെട്ടിഉയർത്തും. ഇങ്ങിനെ ചെയ്യുന്നത് ചെട്ടികളുടെ ദേവതയ്ക്കായുള്ള ഒരു ബലിനൽകൽ ആയിരുന്നു പോലും.

Malabar Manualൽ ഈ വയനാടൻ ചെട്ടികളെക്കുറിച്ച് പരാമർശിച്ചുകാണുന്നുണ്ട്. ഇത് പഴശ്ശിരാജയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു പറയുന്ന ഇടത്താണ്.

Northern Divn Malabarന്റെ. Sub-Collector ആയിരുന്ന T. H. Baber, Malabar Provinceന്റെ Principal Collectorക്ക് 30th November 1805ന് എഴുതിയ കത്തിലാണ് 👉 ഈ പരാമർശം. അവരെക്കുറിച്ച് വളരെ മോശമായ അഭിപ്രായമാണ് എഴുതിക്കണ്ടത്.

......... the most wealthy and numerous of whom were the Chetties and Goundas,— a vile servile race of mortals, who are strangers to every honest sentiment, and whom nothing but one uniform system of severity ever will prevent from the commission of every species of deceit and treachery.

ആശയം : വയനാടിലെ ഏറ്റവും ധനികരും എണ്ണ സംഖ്യയിൽ കൂടുതൽ ഉള്ളവരും ആയവരാണ് ചെട്ടികളും ഗൌഡരും. ഇവർ വളരെ നികൃഷ്ടരും പാദസേവചെയ്യുന്നവരും ആയ ഒരു മനുഷ്യവർഗ്ഗമാണ്. യാതോരുവിധ സത്യസന്ധതാപരമായുള്ള മനോഭാവങ്ങളും ഇവരിൽ ഇല്ലതന്നെ. എല്ലാവിധ കാപട്യവും ചതിപ്രയോഗവും വിശ്വാസവഞ്ചനയും ഇവർ ചെയ്യും. കഠിനമായ ശിക്ഷാരീതികൾക്ക് മാത്രമേ ഇവരുടെ ഈ സ്വഭാവത്തെ തടയാൻ ആവുള്ളു. END.

വയനാടൻ ചെട്ടികൾ പഴശ്ശിരാജയുടെ പക്ഷക്കാരായിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നു.

വയനാടിലെ നായർമാരെക്കുറിച്ചും T. H. Baber ഇത് കത്തിൽ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്.

QUOTE: The Soodra (Sudra) or Nair (Nayar) part, of the community were more to be depended upon ; there was an honest frankness about them which you could not but admire, ... END OF QUOTE.

ആശയം : ഈ സമൂഹത്തിലെ ശൂദ്രർ അഥവാ നായർമാർ എന്നവർ കൂടുതൽ വിശ്വാസയോഗ്യരാണ്. അവരിൽ സത്യസന്ധമായ കാപട്യമില്ലായ്മയുണ്ട്. ഇത് വളരെ പ്രശംസനീയമായ ഒരു കാര്യം തന്നെയാണ്. END.