Vol 15. മാപ്പിള ലഹളയെ വിശാലമായൊന്ന് നോക്കിയാൽ

ഇങ്ഗ്ളിഷുകാരേയും ഇങ്ഗ്ളണ്ടിനേയും മറ്റ് ജനങ്ങൾക്കും രാഷ്ട്രങ്ങൾക്കും മനസ്സിലാക്കാൻ വളരെ പ്രയാസം തന്നെയാണ്.

വ്യക്തികൾ ഒരു വിചിത്രമായ 3-d സാമൂഹിക വ്യാപ്തിയിൽ നിരന്തരമായി തെറിച്ചും, തെന്നിത്തെറിച്ചും നിൽക്കുന്ന അവസ്ഥാവിശേഷം ഉള്ളതാണ് ഫ്യൂഡൽ ഭാഷാ സാമൂഹികാന്തരീക്ഷം.

ഇത് ഇല്ലാത്ത ഒന്നാണ് ഇങ്ഗ്ളിഷ് സാമൂഹികാന്തരീക്ഷം. ഇങ്ഗ്ളിഷുകാരേയും അവരുടെ മനോഭാവത്തേയും ഫ്യൂഡൽ ഭാഷകളിലൂടെ നിർവ്വചിക്കാൻ പോയാൽ, തികച്ചും തെറ്റായ ഒരു ഭാവനയിലേക്കാണ് വന്നെത്തിച്ചേരുക.

എന്നാൽ ഇങ്ഗ്ളണ്ട് എന്ന പ്രദേശത്തിലും ചില ഗുരുതരമായ പിശകുകളും പരിമിതികളും നിലനിന്നിരുന്നു.

ഇങ്ഗ്ളിഷുകാർ എന്നത് ഇങ്ഗ്ളണ്ടിലെ സാധാരണ ജനം ആണ്. അതായത് Anglo-saxons. എന്നാൽ ഈ ജനതയുടെ മുകളിൽ പ്രഭുക്കളായും രാജകുടുംബക്കാരായും നിലനിന്നിരുന്നത്, ഭൂഖണ്ട യൂറോപ്പിൽ നിന്നും പണ്ടെപ്പോഴോ ഇങ്ഗ്ളണ്ടിലേക്ക് കടന്നുവന്ന് അധികാരം പിടിച്ചെടുത്ത പലരും ആയിരുന്നു.

ഈ ഒരു കാരണത്താൽ തന്നെ ഇങ്ഗ്ളിഷുകാരുടെ ചരിത്രപരമായ പല പ്രവർത്തനത്തിലും എന്തെല്ലാമോ വിരോധാഭാസങ്ങളും തമ്മിൽ പൊരുത്തപ്പെടാത്ത അംശങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു.

എന്നാൽ ഇങ്ഗ്ളണ്ടിലെ പ്രഭുക്കളും രാജകുടുംബക്കാരും ഒരു ഇങ്ഗ്ളിഷ് ജനതയുടെ മുകളിൽ ആണ് നിലനിന്നത് എന്നതുകൊണ്ട് അവരിൽ തന്നെ കാര്യമായുള്ള ഒരു മിതത്വം സാവധാനത്തിലും സ്വമേധയായും വന്നുചേർന്നിരുന്നു.

ഇങ്ഗ്ളിഷ് ജനത നേരിടേണ്ടിവന്ന ഒരു പൊരുത്തക്കേടാണ് മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ചത്. എന്നാൽ ഇതേ പോലെതന്നെ വിഷമകരമായ മറ്റൊരു യാഥാർത്ഥ്യവുമായും ഇങ്ഗ്ളിഷുകാർ പൊരുത്തപ്പെട്ടു ജീവിക്കേണ്ടിവന്നിരുന്നു.

അത്, ബൃട്ടിണിൽ ഇങ്ഗ്ളണ്ടിനോടൊപ്പം ഒട്ടിനിന്നിരുന്ന Wales, Ireland, Scotland തുടങ്ങിയ പ്രദേശങ്ങൾ ആണ്. ഈ പ്രദേശങ്ങളിലെ ജനത Celtic ഭാഷകൾ സംസാരിക്കുന്നവർ ആണ്. ഈ വക ഭാഷകൾ ഫ്യൂഡൽ ഭാഷകളാണ് എന്നാണ് ഈ എഴുത്തുകാരന്‍റെ വിലയിരുത്തൽ. കൃത്യമായി പറയാനുള്ള വിവരം ഇല്ല.

ദക്ഷിണ മലബാറിൽ അടിമത്തത്തെ തുടച്ചുമാറ്റാൻ പ്രവർത്തിച്ചത് English East India Company ആണ്. എന്നാൽ 1858ഓടുകൂടി, ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയെ English Companyയുടെ കൈകളിൽ നിന്നും ബൃട്ടിഷ് രാജകുടുംബം തട്ടിയെടുക്കുകയാണ് ചെയ്തത്.

ഭരണം ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണമായി തുടർന്നു എന്നുള്ളത് വാസ്തവം ആണ്. അതിനാൽ തന്നെ ഒരു ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണത്തിന്‍റെ പലവിധ ഗുണങ്ങളും ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയിൽ തുടർന്നു.

എന്നാൽ English Companyയുടെ ഭരണത്തിന്‍റെ കാര്യക്ഷമതയോട് പൂർണ്ണമായും ഒപ്പം നിൽക്കാൻ ആവുന്നതല്ലായിരുന്നു ബൃട്ടിഷ് രാജകുടുംബ വാഴ്ച.

ഇവിടെ വ്യക്തമായി മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്, 1858വരെ ദക്ഷിണ മലബാറിൽ ഇടവിട്ടിടവിട്ട് സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന കീഴ്നജന മാപ്പിള അക്രമ സംഭവങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാനായി പ്രവർത്തിച്ചത് English Company ഭരണം ആണ്. എന്നാൽ അതിന് ശേഷം ഈ സാമൂഹിക പ്രശ്നത്തെ നിയന്ത്രിച്ചത് ബൃട്ടിഷ് രാജകുടുംബ സർക്കാരാണ് എന്നു പറഞ്ഞൊപ്പിക്കാൻ പറ്റിയേക്കാം.

എന്നാൽ ബൃട്ടിഷ്-രാജകുടുംബ വാഴ്ച വന്നതോടുകൂടി, ദക്ഷിണേഷ്യയിലെ പാരമ്പര്യ ഉന്നതരിൽ പലരും പലവിധ അധികാരങ്ങളിലേക്കും കയറിക്കൂടുകയും ഭരണ പരമായുള്ള നയങ്ങളെ സ്വാധീനിക്കുകയും ചെയ്തുതുടങ്ങി.

പോരാത്തതിന്, ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയിൽ ജനാധിപത്യവും ബൃട്ടിഷ്-ഭരണം പ്രചരിപ്പിച്ചു. അതോടുകൂടി, രാഷ്ട്രീയം എന്ന പുതിയ ഒരു പൊല്ലാപ്പ് ഈ രാഷ്ട്രത്തിൽ കയറിക്കൂടി.

ബൃട്ടിഷ് ഭരണം എന്തു ഗുണകരമായ നയം പ്രഖ്യാപിച്ചാലും, നടപടി എടുത്താലും, അതിനെ ഏതെല്ലാം വിധത്തിൽ വളച്ചൊടിച്ച്, ജനങ്ങളെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കാൻ ആകുമോ, അത്രയും ചെയ്യൻ തയ്യാറായുള്ള കുറേ വീരന്മാരും മൈതാന പ്രസംഗങ്ങളും മറ്റുമായി രംഗത്ത് വന്നു.

കാര്യങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ സങ്കീർണത വരുത്തിയത്, ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയുടെ സംരക്ഷണത്തിൽ നിലനിന്നിരുന്ന പല രാജ്യങ്ങളും ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയ്ക്ക് തൊട്ടടുത്തായി നിലനിന്നിരുന്നു എന്നതാണ്.

അവിടുള്ള പലവിധ പ്രജകളും തോന്നുമ്പോഴും അവസരം ലഭിക്കുമ്പോഴും, ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയിൽ കയറിക്കൂടും. ഇവരിൽ ചില വീരന്മാർ അവർ വിദേശീയരാണ് എന്ന കാര്യം അങ്ങ് മിണ്ടാതെ, ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയിൽ കയറി അവിടുള്ള പൌരന്മാരുടെ നേതാവായി സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തും, യൂറോപ്പിലും ഇങ്ഗ്ളണ്ടിലും. ഈ വിധമായുള്ള പലരും ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ പിന്നീട് വൻ വീരനായി മാറിയത് മോഹൻ ദാസ് ഗാന്ധിയാണ്.

1800കളിൽ ബൃട്ടിഷ് - ഇന്ത്യ സാവധാനത്തിൽ ജനിച്ചുവരുന്നതേയുള്ളു. അതിന് മുൻപ്, ഇന്ത്യയെന്ന ഒരു രാഷ്ട്ര സങ്കൽപ്പം ചിരിത്രത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നതായി കാണുന്നില്ല.

ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനി ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ ഒരു വൻ രാഷ്ട്രവും അതിഗംഭീരമായ വ്യക്തിത്വമുള്ള ഒരു ജനതയേയും വളർത്തിയെടുക്കാൻ തന്നെ തയ്യാറായി വരികയായിരുന്നു.

ഒരു വാണിജ്യ പ്രസ്ഥാനത്തിന് ഈ വിധമായുള്ള ഒരു ആഗ്രഹം ഒരിക്കലും ഉണ്ടാകില്ലാ എന്ന് ഇന്ന് ഇന്ത്യയിൽ ജീവിക്കുന്ന മിക്കവർക്കും അറിവുള്ള അനുഭവജ്ഞാനമാണ്.

ഇന്ത്യയിൽ വാണിജ്യ പ്രസ്ഥാനം എന്നാൽ മുതലാളിയും തമ്പുരാട്ടിയും, സാറും, മാഡവും, സാബും, മേംസാബും, ചേട്ടനും, ചേച്ചിയും, ബായ്യും, ആപ്പും, ഉങ്ഗളും, മറ്റുമായ ഒരു മുതലാളി വർഗ്ഗവും, അവർക്ക് കീഴിൽ പടിപടിയായി നിലനിൽക്കുന്ന മേൽനോട്ടക്കാരും, മധ്യ നിലവാരക്കാരായ ജീവനക്കാരും, അവർക്കെല്ലാം അടിയിലായി എല്ലാരും നീ,തൂ, അവൻ, അവൾ തുടങ്ങിയ വാക്കുളിൽ നിർവ്വചിക്കുന്ന ഒരു വൻ കൂട്ടം തൊഴിലാളികളേയും നിലനിർത്തുന്ന ഒന്നാണ്.

പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ഈ കൂട്ടരിൽ ഏറ്റവും അപകടകാരികളായുള്ളവർ ഏറ്റവും കീഴിൽ പെട്ടവരാണ്, എന്നതും, സാമൂഹിക ബോധത്തിൽ ഒരു പിശകും വിരോധാഭാസവും ആയി നിലനിൽക്കും.

ഈ ഒരു സങ്കൽപ്പത്തിൽ ഒുതങ്ങാത്ത ഒരു വാണിജ്യ പ്രസ്ഥാനത്തെ ഇന്ത്യയിൽ പ്രാദേശിക ഭാഷയിൽ ചിന്തിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ ആവില്ല.

English East India Companyയേയും അതിന്‍റെ മഹനീയ ലക്ഷ്യങ്ങളേയും വിലയിരുത്തുമ്പോൾ, ഈ ഒരു കാര്യം ഒരു വൻ പരിമിതിയായി നിലനിൽക്കും.

മലബാർ ജില്ലാ കലക്ടറായിരുന്ന Henry V Conolly എന്ന ഇങ്ഗ്ളിഷുകാരനെ വെട്ടിക്കൊല്ലാൻ വേണ്ടി കുറച്ചു വ്യക്തികൾ ഇസ്ലാമിന്‍റെ മേൽവിലാസവും കൈവശപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് , 1855 സെപ്റ്റംബർ 11ന്നാം തീയതി രാത്രി, ഏകപക്ഷീയമായുള്ള ഒരു തീരുമാനത്തിന്‍റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, ആയുധ കത്തികളും കൈയിൽ വച്ചുകൊണ്ട് ഇറങ്ങിപ്പുറപ്പെട്ടു.

എന്നാൽ Conollyയും ഇങ്ഗ്ളിഷ് കമ്പനിയും അടിവച്ചടിവച്ച് സാവധാനത്തിൽ ദക്ഷിണേഷ്യയിലെ അനവധി അർദ്ധ പ്രാകൃത ദേശങ്ങളിലേക്ക് വൻ അദ്ധ്വാനത്തോടുകൂടി വലിച്ചുകയറ്റിക്കൊണ്ടവന്നിരുന്ന അതിഗംഭീര കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഈ തെമ്മാടികൾക്ക് യാതോരു അറിവും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നില്ല.

പോരാത്തതിന്, ഇവർക്ക് ഇസ്ലാമിന്‍റെ മേൽവിലാസം ഈ വിധമായുള്ള ഒരു കാര്യത്തിന് ഉപയോഗിക്കാനുള്ള അനുവാദം മലബാറിൽ പലയിടത്തുമായി നിലനിന്നിരുന്ന ഇസ്ലാമിന്‍റെ ഉന്നത കേന്ദ്രങ്ങളിൽ നിന്നും ലഭിച്ചിരുന്നു എന്നും തോന്നുന്നില്ല.