Vol 15. മാപ്പിള ലഹളയെ വിശാലമായൊന്ന് നോക്കിയാൽ

ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ നിന്നും വീക്ഷിച്ചാൽ തികച്ചും വിചിത്രമായ ഒരു സാമൂഹികാന്തരീക്ഷം ആണ് ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഇന്നും ഇതു തന്നെയാണ് വാസ്തവം. ഈ സാമൂഹിക അന്തരീക്ഷത്തിന്‍റെ രൂപകൽപ്പനയെക്കുറിച്ച് ഇപ്പോൾ പറയാൻ പറ്റില്ല.

എന്നാൽ അതിനുള്ളിലെ ഒരു കാര്യം പറയാം.

സംസ്കൃത ഭാഷയും അതിനുള്ളിലെ ആദ്ധ്യാത്മിക പുസ്തകങ്ങളും മന്ത്രങ്ങളും മറ്റും ബ്രാഹ്മണരുടെ കൈവശമാണ്. അവർ അത് മറ്റാർക്കും വിട്ടുകൊടുക്കില്ല.

ആ വിധ കാര്യങ്ങൾ അവർക്ക് കീഴിൽ പെട്ടുപോയ പലവിധ ജനക്കൂട്ടങ്ങളുടേയും ദൈവാരാധനയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുകിടക്കുന്ന കാര്യങ്ങളുമായി കുഴഞ്ഞുകിടക്കുന്ന കാര്യങ്ങളായതിനാൽ, ആ വിധ വിവരങ്ങൾ മറ്റുള്ളവർക്ക് വിട്ടുകൊടുത്താൽ, കീഴ്ജനത്തിന് ബ്രാഹ്മണരിൽ ഉള്ള മതിപ്പ് മാഞ്ഞുപോകും.

പ്രാദേശിക ഫ്യൂഡൽ ഭാഷകളിൽ ഈ മതിപ്പ് എന്ന കാര്യം ഒരു വൻ കാര്യം തന്നെയാണ്. വിവരം ലഭിച്ചാൽ മാഞ്ഞുപോകുന്ന ഒരു മതിപ്പ് ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭാഷയ്ക്ക് അറിയില്ലതന്നെ.

നാട്ടിൽ പലവിധ സാങ്കേതിക വിദ്യകളും നിലവിൽ ഉണ്ട്. മൺ ചട്ടി ഉണ്ടാക്കാൽ, വൻ കെട്ടിടങ്ങൾ കെട്ടുന്ന ആശാരിപ്പണി, തോണി ഉണ്ടാക്കൽ, കൈത്തറി തുണി ഉണ്ടാക്കൽ, ഖനനം, പെൻറ് നിർമ്മാണം, പലവിധ രാസവിധ്യകൾ, ലോഹവിധ്യ (Black smithy) അങ്ങിനെ പലതും. ഈ വിധ തൊഴിലുകൾക്ക് പ്രാദേശിക ഭാഷാ വാക്കുകളിൽ മൂല്യം കുറവാണ്.

എന്നാൽ ഈ ഓരോ തൊഴിലുകാരും അവരവരുടെ തൊഴിൽ പരമായ രഹസ്യങ്ങൾ മറ്റാർക്കും കിട്ടാതിരിക്കാനായി വൻ മുൻകരുതലകൾ എടുത്തുതന്നെയാണ് നിത്യവും അവരവരുടെ പ്രവർത്തന വേദിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുക.

കാരണം, വിവരവും വിജ്ഞാനവും നൈപുണ്യങ്ങളുൂം പ്രാദേശിക ഭാഷയിൽ വരേണ്യസ്ഥാനം പിടിച്ചെടുക്കാനുള്ള ആയുധങ്ങൾ ആണ്. ഈ വിധ ആയുധങ്ങൾ തന്നേക്കാൾ കീഴിൽ ഉള്ള ആൾക്ക് കിട്ടാതിരിക്കാൻ എന്തു വിലയും കൊടുക്കാം, എന്തു കടുംകൈയും കാട്ടാം എന്നതാണ് ഭാഷാ പരമായുള്ള സാമൂഹിക തത്വശാസ്ത്രം.

ഇങ്ഗ്ളിഷുകാർക്ക് ഈ കാര്യത്തിന്‍റെ പൊരുൾ ഇന്നും മനസ്സിലായിട്ടില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം. അവർ ഫ്യഡൂൽ ഭാഷക്കാർക്ക് ഇന്നും യാതോരു പരിധികളും ഇല്ലാതെ അവരുടെ ഭാഷയും സാങ്കേതി വിവരങ്ങളും നൈപുണ്യങ്ങളും നൽകുന്നു.

എന്നാൽ ഈ വിധം നൽകുന്നത് ഒരു Black holeളിലേക്ക് അവയെ ഒഴിക്കുന്നതു മാതിരിയാണ്. പുറത്തേ തിരച്ചൊന്നും വരില്ലതന്നെ. കിട്ടുന്നതെല്ലാം വിഴുങ്ങിക്കളയുന്ന ഭാഷാ ശാസ്ത്രം ഉള്ളവരാണ് ഫ്യൂഡൽ ഭാഷക്കാർ.

ഇങ്ഗ്ളിഷ് കമ്പനി Tellicheryക്ക് തൊട്ട് വടക്കായുള്ള ധർമ്മടം തുരുത്തിലാണ് അവരുടെ ആദ്യകാല Factory സ്ഥാപിച്ചത് എന്നുതോന്നുന്നു. ഏതാണ്ട് ഒരു നൂറ്റാണ്ടു കാലത്തിലധികം കാലം ഈ കമ്പനിക്ക് Tellicheryയുമായി ബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു.

കുറേകാലത്തേക്ക് വളരെ നിസ്സാരമായ രീതിയിൽ ആയിരുന്നു ആ ബന്ധം എങ്കിലും, ആ കൊച്ചു പ്രദേശത്തിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭാഷ സംസാരിക്കുന്ന ഒരു ചെറിയകൂട്ടം ജനത അവിടെ വളർന്നു വരുവാൻ ഇത് സാധ്യമാക്കി.

ഈ ഇങ്ഗ്ളിഷ് സംസാരിക്കുന്ന ജനത, പ്രാദേശിക ഭൂജന്മികുടുംബക്കാരോ മറ്റോ ആയിരുന്നില്ല എന്നാണ് തോന്നുന്നത്. മറിച്ച് സാധാരണ തൊഴിലൂകാരിൽ പെട്ടവരിൽ തന്നെയായിരുന്നു ഈ ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭാഷാ പരിജ്ഞനം.

കാരണം, സർക്കാർ സേവനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മിക്ക കാര്യങ്ങളും ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ ആയിരുന്നു നിലനിന്നിരുന്നത്. അതിനാൽതന്നെ അതുമായി സഹകരിക്കുന്ന പലവിധ തൊഴിലുകാരും നല്ലനിലവാരമുള്ള ഇങ്ഗ്ളിഷ് പ്രവീണ്യമുള്ളവരും,അതിനാൽ തന്നെ ഒരു ഉന്നത തലയെടുപ്പുള്ളവരും ആയി വളർന്നുവന്നു. അവരുടെ ജാതീയമായ പരിമിതികൾ അവരെ Tellicherryയിൽ അലട്ടിക്കാണില്ല.

എന്നാൽ Tellicheryക്ക് തൊട്ടു പുറത്തായുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ അത്രയും ഭൂജന്മി കുടുംബക്കാരുടെ അഴിഞ്ഞാട്ടം തന്നെയായിരുന്നു. അവർ അവരുടെ കീഴ്ജനങ്ങളിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷിന്‍റെ യാതോരു നിഴലോ ഭാവമോ വരാതിരിക്കാനുള്ള എല്ലാ വിധ തയ്യാറെടുപ്പും കരുതിക്കൂട്ടിയോ അതുമല്ലെങ്കിൽ കാര്യമായി പദ്ധതിയിടാതേയോ നടത്തിയിരുന്നു.

1835 Macaulay തന്‍റെ Mintues on India Educationൽ ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ വിദ്യാഭ്യാസം തുടങ്ങണം എന്ന നിർദ്ദേശം നൽകിയത്, സർക്കാർ ഏറ്റടുത്തിരുന്നു.

ഇന്നു വൻ ശമ്പളം കൈയിട്ടുവാരുന്ന ഇന്ത്യൻ അക്കാഡമിക്ക് വിരുതന്മാർ വിക്കീപ്പീഡിയിൽ എഴുതിരിക്കുന്നത് കാണുക

QUOTE: This led to ...... the rapid decline out of traditional and ancient Indian education and vocational systems and sciences. END OF QUOTE.

ആശയം : ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷ് വിദ്യാഭ്യാസം നടപ്പിലാക്കിയതോടുകൂടി, ഇന്ത്യയിൽ കാലകാലങ്ങളായി നിലനിന്നിരുന്ന പാരമ്പര്യവും പുരാതനവും ആയ ഇന്ത്യൻ വിദ്യാഭ്യാസവും തൊഴിൽ നൈപുണ്യങ്ങളും ശാസ്ത്ര പഠനങ്ങളും മറ്റും നാശത്തിലേക്ക് ഇത് നയിച്ചു. END

ഈ വിഡ്ഢിത്തം എഴുതിവച്ച വിരുതന്‍റെ ഭാവനയിൽ ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ ബ്രാഹ്മണർക്ക് കീഴിലുള്ള പലവിധ ജനങ്ങൾ അവരുടെ കുട്ടികളെ വനത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന ഗുരുക്കന്മാരുടെ പർണ്ണകുടീരങ്ങളിൽ നിത്യവും അയക്കുന്നു.

അവിടെ നിന്നും ഗുരു തന്‍റെ ഗംഭീര വിവരങ്ങൾ ഈ കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. പെൺകുട്ടികൾ മാനുകളോടൊപ്പം നടന്ന് മൺകുടങ്ങളിൽ വെള്ളം നിറച്ച് ആ ആശ്രമത്തിലെ ചെടികളെ നനക്കുന്നു.

ഇന്നും മിക്ക ആളുകളും അവരുടെ കുട്ടികളെ വിദ്യാഭ്യസത്തിന് വിടുന്നത്, ഡോക്ടർ, എഞ്ചിനീയർ, MBA, സർക്കാർ തൊഴിൽ, വിദേശത്തേക്ക് പോകണമെങ്കിൽ ഡിഗ്രിവേണം എന്നെല്ലാമുള്ള പലവിധ പ്രലോഭനങ്ങളും താക്കീതുകളും മറ്റും കണ്ടറിഞ്ഞുകൊണ്ടാണ്.

അപ്പോൾ, പണ്ട് കാലങ്ങളിൽ എന്തിനാണ് കുട്ടികൾ ഈ വിധ ഗുരുക്കന്മാരുടെ അടുത്തു പോയി പഠിക്കുന്നത് എന്നു മനസ്സിലാകുന്നില്ല. അടിമപ്പണിക്ക് എന്ത് വിദ്യാഭ്യാസമാണ് ആവശ്യം? മാത്രവുമല്ല, ഈ വിധ ഗുരുക്കന്മാർക്ക് എവിടെ നിന്നുമാണ് വിവരം ലഭിക്കുന്നത് എന്നും അറിയില്ല.

ഇവിടെ വ്യക്തമായി പറയേണ്ടുന്ന ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്. സംസ്കൃത സാഹിത്യത്തിലെ വേദങ്ങളും മറ്റും പല വിദൂര നാടുകളിലെ ബ്രാഹ്മണ ഗൃഹങ്ങളിൽ നിന്നും വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ടാണ് English East India Company ഉദ്യോഗസ്ഥർ കണ്ടെത്തിയത്. അവർ അത് അന്ന് ചെയ്തില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇന്നും അവ മിക്ക ആളുകൾക്ക് വെറും കേട്ടറിവ് മാത്രമായി നിലനിൽക്കും.

1854ലെ Wood’s Despatchന്‍റെ നിർദ്ദേശ പ്രകാരം എല്ലാ പ്രോവിൻസുകളിലും Education Departmentകൾ ആരംഭിച്ചു. പോരാത്തതിന് Calcutta, Bombay, Madras എന്നീ പ്രസിഡൻസികളിൽ യൂണിവേസിറ്റികൾ ആരംഭിച്ചു.

1882ൽ Hunter Commission on Indian Educationനും ബൃട്ടിഷ് ഇന്ത്യയിലെ ജനങ്ങൾക്ക് വൻ വിദ്യാഭ്യാസങ്ങൾ നൽകാനായി പലവിധ പദ്ധതികളും ശുപാർശചെയ്ത് അവയെ നടപ്പിലാക്കി.

ഇവിടെ മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്, ഈ വിധ വിദ്യാഭ്യാസത്തിൽ അത്രയും ഇങ്ഗ്ളണ്ടിലെ ജനങ്ങളുടെ പാരമ്പര്യ സ്വത്തായ വിവര വിജ്ഞാനങ്ങൾ ആണ് ബൃട്ടിഷ് ഇന്ത്യയിലെക്ക് ചൊരിഞ്ഞത്.

വിദ്യാഭ്യാസം ഏത് ഭാഷയിൽ വേണം എന്നകാര്യത്തിൽ പ്രാദേശിക ഭൂജന്മികൾക്ക് താൽപ്പര്യമുണ്ടാവുക പ്രാദേശിക ഫ്യൂഡൽ ഭാഷതന്നെയിരിക്കും എന്നത് വാസ്തവം തന്നെ. കാരണം അവരുടെ കീഴ്ജനങ്ങളിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭാഷ പടർന്നാൽ നാട്ടിൽ ഒരു അതിഗംഭീരവും വിപ്ളവാത്മകവും ആയ സാമൂഹിക പരിഷ്ക്കാരം വന്നുചേരും എന്നത് വ്യക്തമായിരുന്നു.

അതിനാൽ തന്നെയാവാം 1854ലെ Wood’s Despatch, പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസം പ്രാദേശിക ഭാഷയിൽ വേണം എന്ന് നിർദ്ദേശിച്ചത്. പോരാത്തതിന്, സ്വകാര്യ വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾക്ക് സർക്കാർ Grantകൾ നൽകിയിരുന്നു.

ഇതോടുകൂടി ഭൂജന്മികൾ പലരും വൻ കുരുട്ടു ബുദ്ധിയോടുകൂടി, വൻ ജന സേവകരായി ചരിത്രത്തിൽ മാറി. അവർ സർക്കാർ ഗ്രാന്റുകൾ കൈവശപ്പെടുത്തി, അവരുടെ കൈവശമുള്ള നൂറും ആയിരവും ഏക്കർ വിസ്തീർണ്ണമുള്ള പറമ്പുകളിൽ എവിടെയെങ്കിലും ഒരു സ്കൂർ സ്ഥാപിക്കും. ഇങ്ഗ്ളിഷ് വിദ്യാഭ്യാസം ആ പ്രദേശിത്തിന്‍റെ അടുത്തുകൂടി പോകാതിരിക്കാൻ ഇത് സൌകര്യപ്പെടുത്തും.

പ്രാദേശിക ഫ്യൂഡൽ ഭാഷയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കരുത് എന്ന കാര്യം ഇങ്ളിഷ് കമ്പനി ഭരണത്തിന് അറിവില്ലായിരുന്നു.

മലബാർ പ്രദേശത്തിലേക്ക് തിരുവിതാംകൂർ ഭാഷയാണ് വിദ്യാഭ്യാസ ഭാഷയായി കടന്നുവന്നത്. അവിടെയുള്ള കൃസ്തീയ മിഷിനറിമാർ ഈ ഒരു ഭാഷയെ വളർത്തിയെടുക്കാൻ വളരെ പരിശ്രമിച്ചുരുന്നു എന്നും ഓർക്കുക.

അവരുടെ ഒരു പ്രതിനിധി പോലുള്ള ഒരാൾ മലബാറിലും ഉണ്ടായിരുന്നു. മലയാള ഭാഷയ്ക്ക ഒരു നിഗണ്ടു സൃഷ്ടിച്ച ഗുണ്ടർട്ട്.

ഗുണ്ടർട്ട് ജർമ്മൻ കാരനായിരുന്നുവെങ്കിലും, തന്‍റെ ത്വക്കിന്‍റെ നിറം വെളുപ്പാണ് എന്ന മേൽവിലാസത്തിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണത്തിൽ വൻ സ്വാധീനം ലഭിച്ചിരുന്നു എന്നു തോന്നുന്നു.

തിരുവിതാംകൂർ ഭാഷയുടെ കടന്നു കയറ്റത്തോടുകൂടി മലബാറിലെ പ്രാദേശിക ഭാഷ, പ്രാകൃത ജനതയുടെ ഭാഷയായി തരംതാഴുകയും ചെയ്തും.

യഥാർത്ഥത്തിൽ രണ്ടു പ്രാദേശിക ഭാഷകളേയും ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണം തുരത്തേണ്ടതായിരുന്നു.

ഇവിടെ ഇത്രയും പറഞ്ഞത്, മലബാർ ജില്ലയിലും ഇങ്ഗ്ളിഷ് കമ്പനീ ഭരണം, ദേശീയ വിദ്യാഭ്യാസ നയപരമായ കാര്യങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുകൊണ്ട് ജനങ്ങളിൽ അക്ഷര വിദ്യാഭ്യാസം പടർത്താൻ പലവിധ പ്രവർത്തനത്തിലും വ്യാപൃതരായിരുന്നു എന്നു പറയാനാണ്.

മലബാർ ജില്ലാ കലക്ടർ ആയിരുന്ന Conollyയുടെ മനസ്സും ശരീരവും ഈ വിധ കാര്യങ്ങളിലും മുഴുകിയിരുന്നിരിക്കാം.