Vol 3 - ബൃട്ടിഷ്-മലബാറിലെ ഇങ്ഗ്ളിഷ് പരിസരസ്വാധീനം

നായർമാർക്ക് കോഴിക്കോട്ടുള്ള സാമൂതിരി പാഠശാലയിൽ കുട്ടികളെ ചേർക്കാനാവുമെങ്കിലും, കോഴിക്കോട് എന്നുള്ളത് കോരപ്പുഴക്ക് അപ്പുറത്തുള്ള തെക്കേ മലബാറിലാണ്. ഈ പ്രദേശവുമായി വടക്കേ മലബാറിലെ ആളുകൾക്ക് ബന്ധം വളരം കുറവായിരുന്നു. മിക്ക നായർ കുടുംബക്കാർക്കും ഇങ്ങിനെ വിദൂരത്ത് പഠിപ്പിക്കാനുള്ള സാമ്പത്തിക ശക്തി ഉണ്ടാവില്ല. മാത്രവുമല്ല, ഇങ്ങിനെ പഠിപ്പിച്ചിട്ട് വലിയ ഒരു കാര്യമുള്ളതായും അവർ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

തീയ്യന്മാരിൽ കുറേ പേർ ഇങ്ഗ്ളിഷ് വിദ്യാഭ്യാസത്തിലേക്ക് നീങ്ങുന്നത് തീയ്യ സമുദായത്തിൽത്തന്നെ കാര്യമായ വേവലാതി പടർത്തിയിരിക്കാം. ഇങ്ഗ്ളിഷ് പഠിച്ചവർ, തീയ്യ സാമുദായിക നേതാക്കളുടെ കൈപ്പിടിയിൽ ഒതുങ്ങില്ല എന്നുവരെ ഒരു ചിന്ത ഉണർന്നിരിക്കാം.

ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പലവിധ സാമൂഹിക ഗൂഡാലോചനകളും നടന്നിട്ടുണ്ടാവാം. തിരുവിതാംകൂറിലെ ഈഴവ സംഘടനയായ SNDP തലശേരിയിൽ ഒരു ക്ഷേത്രം പണിയുകയും ചില വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾ തുടങ്ങുകയും മറ്റും ചെയ്തത്, വടക്കെ മലബാറിലെ തീയ്യ നേതാക്കളുടെ ഒത്താശയോടുകൂടിയായിരിക്കാം. കാരണം, അവർക്ക് അവരുടെ കീഴിലുള്ള തീയ്യന്മാരെ അവരുടെ കീഴിൽത്തന്നെ വെക്കാൻ മറ്റ് മാർഗ്ഗം ഇല്ലാ എന്ന് വിന്നിട്ടുണ്ടാവാം.

ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ, തലശ്ശേരിയിൽ ഒരു SNDP പ്രസ്ഥാനത്തിന് യാതോരും പ്രസക്തിയുമില്ലതന്നെ. കാരണം, അവിടുള്ള ജനം ഈഴവരല്ല. മറിച്ച് മരുമക്കത്തായ തീയ്യന്മാരാണ്. പോരാത്തതിന്, തീയ്യന്മാരുടെ പാരമ്പര്യപരമായ ആദ്ധ്യാമിക പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ ബ്രാഹ്മണ ആരാധാനയുമായി കാര്യമായ ബന്ധമുള്ളതല്ല എന്നാണ് തോന്നുന്നത്.

കാരണം, നൂറ്റാണ്ടുകളായി തീയ്യന്മാർക്ക് ബ്രാഹ്മണ ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ പ്രവേശനമില്ലതന്നെ. അവർക്ക് മുത്തപ്പൻ പോലുള്ള ആരാധനാ മൂർത്തികൾ വേറെയുണ്ട്. ലോകൈകമായി ഷാമനിസം (Shamanism) എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്ന ആദ്ധ്യാത്മിക അനുഷ്ഠാനകർമ്മങ്ങളുമായിട്ടാണ് ഈ ആരാധനാ അനുഷ്ഠാനങ്ങൾക്ക് ബന്ധം എന്ന് തോന്നുന്നു.

ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണത്തിൻ കീഴിൽ യാതോരു ജാതീയമായ വിവേചനവും വളരെ ഉയർന്ന ഔദ്യോഗിക ജോലികൾ വരെ കിട്ടുന്നതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലതന്നെ.

ഇനി ഈഴവരുടെ കാര്യം എടുക്കാം. ഇവർക്കും ബ്രാഹ്മണമതവുമായി ബന്ധമുള്ളതാണോ എന്നതും പ്രശ്നമാണ്. ശ്രീലങ്കയിൽനിന്നും വന്നവരാണ് അവർ എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. അവരുടെ പാരമ്പര്യ ആരാധനാ മൂർത്തികളിൽ മാടൻ, മറുത തുടങ്ങിയവർ ഉണ്ട് എന്ന് രേഖപ്പെടുത്തിക്കാണുന്നു.

ബ്രാഹ്മണ മതത്തോടും, അതിലുളള പുരാണങ്ങളോടും, മറ്റും ബന്ധം കാണിക്കാനുളള ഒരു ക്രാന്തി ഈ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ മിക്ക മതസ്ഥരിലും നൂറ് കണക്കിനുള്ള ജാതിക്കാരിലും ജനക്കൂട്ടങ്ങളിലും ഉള്ളതായി കാണുന്നു. (EDGAR THURSTON എഴുതിയ Castes & Tribes of Southern India നോക്കുക)

ബ്രാഹ്മണ ആരാധനാ പാരമ്പര്യവുമായി കാര്യമായ ബന്ധമില്ലാത്ത, തിരുവിതാംകൂർ രാജ്യത്തിലെ ഈഴവ സംഘടന, ഈഴവരല്ലാത്ത മരുമക്കത്തായ തീയ്യന്മാരുടെ ഇടയിൽ വന്ന്, അവർക്ക് യാതോരു അവകാശവുമില്ലാത്ത ഒരു ബ്രാഹ്മണ ആദ്ധ്യാത്മികതയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു ക്ഷേത്രം വടക്കെ മലബാറിൽ വന്ന് സ്ഥാപിച്ചതിൽ കാര്യമായ സാമൂഹിക ഗൂഡാലോചന ഉണ്ടാവില്ലെ എന്ന് ചിന്തിക്കാവുന്നതേയുള്ളു.

ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണകാലത്ത്, മെഡ്രാസ് പ്രസിഡൻസിയിലെ മലബാർ ജില്ലയിലെ ഡെപ്യൂട്ടി കലക്ടറായിരുന്ന തീയ്യ ജാതിക്കാരനായ ചേരായി കണാരൻ, തിരുവിതാംകൂറിൽ നിന്നും അപമാനിക്കപ്പെട്ട് മൈസൂറിൽ പോയി ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണത്തിൽ ഡോക്ടറായി ചേർന്ന ഡോ. പൽപ്പു തുടങ്ങിയവർ ഈ ഗൂഡാലോചനയിൽ പങ്കെടുത്തിട്ടുണ്ടാവില്ലേ എന്നൊരു സന്ദേഹം. ഈ പേരുകൾ ഇവിടെ സൂചിപ്പിച്ചത് യാതോരു തെളിവുകളും കൈവശമില്ലാതെതന്നെയാണ്. എന്നാൽ, അനുഭാവ്യമായി ചിന്തിക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ ഉദിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളാണ്.

ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണം പലയിടത്തും ഇങ്ഗ്ളിഷ് പഠനത്തിന് ആഹ്വാനം നൽകിയത്, സമൂഹത്തിലെ പല ജാതിക്കാരുടേയും നേതാക്കളുടെ ഉറക്കം കെടുത്തിയിട്ടുണ്ടാവാം. നൂറ്റാണ്ടുകളായി സാധാരണക്കാരന്റെ മക്കൾക്ക് യാതോരു വിവരവും, എഴുത്തുംവായനും നൽക്കാൻ താൽപ്പര്യം ഇല്ലാതിരുന്ന ഈ ജന്മിവർഗ്ഗങ്ങളും സാമുദായിക നേതാക്കളും പലയിടത്തും, മലയാള ഭാഷാ വിദ്യാലയങ്ങൾക്ക് തുടക്കം ഇട്ടു എന്ന് കാണുന്നു.

ഇതിന് പിന്നിൽ പ്രവർത്തിച്ച ഏറ്റവും ശക്തമായ ചേതോവികാരം, സാധാരണക്കാരന്റെ മക്കൾ ഇങ്ഗ്ളിഷ് പഠിച്ച് പോകരുത് എന്ന വാശിതന്നെയാണ്. ഇന്നും ഈ വാശി, വിപ്ളവ വായാടി നേതാക്കൾക്ക് വരെയുണ്ട്.