Vol 3 - ബൃട്ടിഷ്-മലബാറിലെ ഇങ്ഗ്ളിഷ് പരിസരസ്വാധീനം

കൂടെ പഠിച്ചവർ മിക്കവരും സർക്കാർ തൊഴിലിൽ ചേർന്നിട്ടും, യാതോരു കൂസലുമില്ലതെ എവിടെയും വേര് പിടിപ്പിക്കാതെ നടന്നപ്പോൾ, മനസ്സിൽ നേരത്തെ തന്നെ ഒരു സൂചന പോലെ അറിഞ്ഞിരുന്ന കാര്യങ്ങൾ നേരിട്ട് കണ്ട് അറിഞ്ഞു.

ഒന്നാമത്, സാധാരണക്കാരനെ അപേക്ഷിച്ച് ഈ രാജ്യത്തിൽ സർക്കാർ തൊഴിലാളിക്കാണ് ശരിക്കും പൌരൻ എന്ന നിലയിൽ പല അവകാശങ്ങളും, അന്തസ്സിനുള്ള അവകാശവും ഉള്ളു എന്ന്.

രണ്ടാമത് സാധാരണക്കാരന്, സാധാരണക്കാരനെക്കുറിച്ച് തന്നെ യാതോരു വിലയും ഇല്ല. വില ഉദ്യോഗസ്ഥരോടാണ്.

എല്ലാത്തിനും പോരാഞ്ഞിട്ട്, ഉദ്യോഗസ്ഥനും ഒരു സാധാരണക്കാരനും തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം വന്നാൽ പലപ്പോഴും സാധാരണക്കാരൻ ആപത്തിൽപ്പെടുന്നത് കണ്ട് രസിക്കുകയാണ് മറ്റുള്ള സാധാരണക്കാർ ചെയ്യുക. 'അവനത് കിട്ടണം' എന്നതാണ് ഫ്യൂഡൽ ഭാഷാകോഡുകൾ ഇവരിൽ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഭാവം.

ഈ നിരീക്ഷണങ്ങളിൽ കാര്യമായ പുതുമയൊന്നുമില്ലാ എന്നുള്ളത് അറിയാം.

എന്നാൽ, ഈ എഴുത്തുകാരൻ കണക്കില്ലാത്ത വ്യാപാര പദ്ധതികളിൽ വ്യാപൃതനായപ്പോൾ, നൂറ് കണക്കിന് തൊഴിലുകളും, കച്ചവടങ്ങളും, നൈപുണ്യങ്ങളും മറ്റും നേരിട്ട് കാണാനിടയായിട്ടുണ്ട്.

ഇവ ഓരോന്നിനുള്ളിലും പലവിധ തൊഴിലുകളും, നൈപുണ്യങ്ങളും, വ്യാപാരങ്ങളും, ഇടപാടുകളും മറ്റും നേരിട്ട് കാണാനിടവന്നിട്ടുണ്ട്.

ഉദാഹരണത്തിന് ലതർ (leather). ഇതിൽ തോൽ ശേഖരണം, സംസ്ക്കരണം, ടാനിങ്ങ്, വ്യത്യസ്ത തരം മൃഗങ്ങളുടേതിൽനിന്നും, വ്യത്യസ്തതരം ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ, അതിൽത്തന്നെ വ്യത്യസ്തതരം ഉപകരണങ്ങൾ, വ്യത്യസ്ത തരം തൊഴിൽ നൈപുണ്യങ്ങൾ, വ്യത്യസ്ത തരം വിപണനം, വിപണനത്തിലെ മത്സരം, അതിനുള്ളിൽ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്ന പല തരം തന്ത്രങ്ങളും കുരുട്ടു ബുദ്ധിയും, വ്യത്യസ്ത പ്രദേശങ്ങളിലെ കമ്പോളങ്ങൾ, ആവശ്യകത (demand) അങ്ങിനെ പോകുന്നു കാര്യങ്ങൾ.

ഈ എഴുത്തുകാരൻ ഒരു ഘട്ടത്തിൽ ചെറിയ ഒരു കാലയളവോളം ഈ ലോകവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നു. അന്തർദ്ദേശീയ വിപണനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പഞ്ച നക്ഷത്ര ഹോട്ടലുകളിൽ ഇരുന്ന് കരുക്കൾ നീക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈ വിധ സംഭവങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് വ്യക്തിപരമായ പല അനുവഭവങ്ങളും പറയാനാവുമെങ്കിലും, അവ ഇവിടെ തൽക്കാലം പ്രസക്തമല്ലതന്നെ.

എന്നാൽ ഇവിടെ എടുത്ത് പറയാനാവുന്ന കാര്യം, ഇങ്ങിനെയുള്ള പതിനായിരക്കണക്കിന് മനുഷ്യ യത്നങ്ങളിൽ, ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് യാതോരു പങ്കും കണ്ടില്ലാ എന്നുള്ളതാണ്.

തൊഴിൽ ചെയ്യുന്നതും, വ്യാപാരം ചെയ്യുന്നതും മറ്റുമായ വ്യക്തികൾക്ക് ഏറ്റവും മൂല്യമേറിയ വ്യക്തിത്വം നൽകാൽ ഉതകുന്ന ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഒട്ടും തന്നെ ഈ വിദ്യാഭ്യാസം നൽകുന്നില്ല എന്നത് പോകട്ടെ. 10 മുതൽ 20 വർഷക്കാലം സ്കൂളുകളിലും കോളജുകളിലും ഇരുന്ന് പഠിക്കുന്ന തരിശായ കാര്യങ്ങൾക്ക്, കുറച്ച് ദിക്കുകളിലെ എന്തെങ്കിലും പ്രയോജനം ഉള്ളു. അതിൽത്തന്നെ മിക്കതും, അഭ്യസ്ത വിദ്യർക്ക് മാത്രമായി സംവരണം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ള പല തൊഴിലുകളിലുമാണ്.

ഈ സംവരണം ഇല്ലായെങ്കിൽ, ഇന്നുള്ള ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസം നിലപതിക്കും. മാത്രവുമല്ല, സമയം കളഞ്ഞതിന് പലരും നഷ്ടപരിഹാരം ചോദിക്കാനും മതി.

അഭ്യസ്ത വിദ്യർക്ക് കൂടുതലായുള്ള വിവരവും അതില്ലാത്തവർക്ക് വിവരക്കേടും ആണ് ഉള്ളത് എന്ന് ഈ എഴുത്തുകാരന്റെ നീരീക്ഷണത്തിൽ കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലതന്നെ. മാത്രവുമല്ല, ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസം ഇല്ലാത്തവർ, രാജ്യത്തിലെ പല ഔപചാരിക തൊഴിലുകൾക്കും അർഹരല്ലാത്ത കീഴ്ജാതിക്കാരാണ് എന്നതും ഒരു പിശകായാണ് തോന്നുന്നത്. പണ്ടത്തെ തിരുവിതാംകൂറിലെ കീഴ്ജാതിക്കാരുടെ അവസ്ഥപോലെ.

എന്നാൽ ഈ വിഷയം കാര്യമായ സങ്കീർണ്ണതയുള്ള ഒരു കാര്യമാണ്. ആവുമെങ്കിൽ പിന്നീട് കുറെ കാര്യങ്ങൾ കൂടി അഭിപ്രായപ്പെടുന്നതായിരിക്കും.

ഈ എഴുത്തുകാരൻ Compulsory Formal Education: A travesty എന്ന പേരിൽ ഈ വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് കുറെ വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഒരു വളരെ ചെറിയ എഴുത്ത് എഴുതിയിരുന്നു. ഇത് വിദ്യാഭ്യാസത്തെക്കുറിച്ചായിരുന്നില്ല. മറിച്ച്, ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് പുറത്തുള്ള കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ്.

എന്നാൽ, തലക്കെട്ടിൽ Education എന്ന വാക്ക് വന്ന് പെട്ടതിനാൽ, വളരെ കുറച്ച് വായനക്കാർ മാത്രമേ ഇതിന് ലഭിച്ചുള്ളു. എന്നാൽ വായിച്ചവർ പലരും പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളോട് യോജിപ്പ് അറിയിച്ചിരുന്നു.