Vol 4 - ഫ്യൂഡൽ ഭാഷാ വാക്കുകൾക്കുള്ള മാസ്മരിക ബലം

എന്നാൽ മുകളിൽ നൽകിയിരിക്കുന്ന ചിത്രീകരണങ്ങൾ, സത്യം പറയുകയാണെങ്കിൽ, പ്രസക്തിയില്ലാത്തവയാണ്. കാരണം, ഈ രാജ്യത്ത് ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് പോകുന്ന ആളുകളിൽ വളരെ കുറച്ചുപേർമാത്രമേ ഈ വക കാര്യങ്ങൾക്കായി ഒരുമ്പെടുള്ളു.

വളർന്നുവരുന്ന തലമുറയിൽ പെട്ടവർ ഒട്ടുമുക്കാലും, സാധാരണ തൊഴിലുകളിലാണ് ഏർപ്പെടുക. വിവധതരം കൈതൊഴിലുകളിൽ ഏർപ്പെടുക, ടാക്സി കാർ ഓടിക്കുക, ഓട്ടോ റിക്ഷ ഓടിക്കുക, ഇലക്ട്രീഷ്യൻ പണിചെയ്യുക തുടങ്ങിയ നൂറുകണക്കിന് തൊഴിലുകളും, വ്യാപാരങ്ങളും ആണ് ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ, ജനങ്ങളിൽ ഒട്ടുമുക്കാൽപ്പേരും ഏർപ്പെടുക. ഈ വക തൊഴിലുകൾക്ക് വേണ്ടുന്ന യാതോരു നൈപുണ്യവും ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് നൽകേണ്ടതില്ല. കാരണം, അവ പഠിച്ചെടുക്കാൻ വേണ്ടുന്ന സൌകര്യങ്ങൾ മറ്റ് ഇടങ്ങളിൽ നിന്നും ലഭ്യമായിരിക്കും.

എന്നാൽ, തികച്ചും പൊള്ളയായ ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് അർഹതയില്ലാത്ത മതിപ്പും, മൂല്യവും നൽകി, അതിലൂടെ വൻ ബിരുദങ്ങൾ നേടാത്ത ഒരു വൻ കൂട്ടം ജനങ്ങളെ മാനസികമായി തരം താഴ്ത്തുന്ന ഒരു ഏർപ്പാട് തന്നെയാണ് ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യസം ഇന്ന് നൽകുന്ന പൊതുവായമെച്ചം.

ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ പൊള്ളയായ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് സൂചിപ്പിക്കാനായി ഏതാനും ചിത്രീകരണങ്ങൾ നൽകാം.

വളരെ വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഒരു മേട്രോപൊളിറ്റിൽ നഗരത്തിൽ, ഈ എഴുത്തുകാരൻ താമസിക്കുകയായിരുന്നു. അന്ന് അവിടുള്ള ഒരു പ്രസിദ്ധമായ കോളെജിൽ ഒരു പുതിയ പഠന പദ്ധതിക്ക് തുടക്കം ഇട്ടു. ഒരു വൈകുന്നേരം നടത്തുന്ന ക്ളാസ്. ട്രാവൽ ആന്റ് ടൂറിസം Travel & Tourism.

ഇങ്ഗ്ളിഷുമായി കാര്യമായ ബന്ധമുള്ള ഒരു പ്രവർത്തന വേദിയാണ് എന്ന് കരുതി, ഈ പഠന പദ്ധതിയിൽ ചേർന്നു. ഡിപ്ളൊമയാണ് നൽകുക.

പഠനം തുടങ്ങിയപ്പോൾ കണ്ടത്, ക്ളാസിൽ ഏതാണ്ട് 60 ശതമാനം പേരും ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ പിന്നോക്കം ഉളളവരാണ്. മറ്റ് 40 ശതമാനം ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ കാര്യമായ പരിചയമുള്ളവരും.

പഠിപ്പിക്കാൻ വരുന്നത് ചരിത്രം സാമൂഹിക ശാസ്ത്രം, മാനേജ്മെന്റ് തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളിൽ ഉള്ള പല പ്രൊഫസർമാർ. ചിലർക്ക് ഡോക്ട്രെയ്റ്റും ഉണ്ട്.

ക്ളാസിൽ വന്ന് ഓരോ ദിവസവും കുറേ രാജാക്കളെക്കുറിച്ചും, മാനേജ്മെറ്റ് തിയറിയെക്കുറിച്ചും മറ്റും ഓരോ അദ്ധ്യാപകരും വന്ന് സംസാരിക്കും. നോട്ടുകൾ എഴുതണം. ചില ലേഖനങ്ങൾ എഴുതണം.

ട്രാവൽ ആന്റ് ടൂറിസവുമായി കാര്യമായ ബന്ധം എന്താണ് എന്ന് അറിഞ്ഞില്ല. എന്നാൽ വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് ആർക്കും വലിയ പരാതികണ്ടില്ല. പുതിയ കുറേ സൌഹൃദങ്ങൾക്ക് ഈ ക്ളാസ് പലർക്കും സൌകര്യം ഒരുക്കി. മാത്രവുമല്ല, നഗരത്തിലെ വളരെ പ്രസിദ്ധമായ കോളെജിൽ കയറി ഇറങ്ങാം. ഇങ്ഗ്ളിഷ് സംസാരിക്കുന്ന സഹപാഠികളുമായി ബന്ധംസ്ഥാപിക്കാം.

ഇങ്ങിനെ ഇരിക്കെ ഈ എഴുത്തുകാരൻ ഒരു ട്രാവൽ ഏജൻസിയിൽ, ഈ പഠന പദ്ധതിയുടെ പിൻബലത്തിൽ, ഒരു പബ്ളിസിറ്റി എക്സിക്യുട്ടിവ് ട്രെയ്നി ആയി ചേർന്നു. ഇങ്ഗ്ളിഷ് അന്തരീക്ഷത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു ഏജൻസി.

ഇവിടെ വച്ചാണ് മനസ്സിലായത്, കോളെജിൽ പഠിപ്പിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളും യഥാർത്ഥ ട്രാവൽ ആന്റ് ടുറിസവും തമ്മിൽ പുലബന്ധമില്ലാ എന്നത്. ഈ വാണിജ്യ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ IATA, ടിക്കറ്റിങ്ങ്, ടൂർ ബസ് ഓപ്പറേഷൻ, ഹോട്ടൽ റൂമുകൾ സൌര്യപ്പെടുത്തൽ, തീർത്ഥാടന ടൂറിസം, അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഭക്ഷണം ഒരുക്കൽ, പാസ്പോട്ടുമായി ബന്ധപ്പെട്ടകാര്യങ്ങൾ, വിദേശ തൊഴിൽ, തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങളാണ് ഉള്ളത്.

എന്നാൽ, കോളെജിൽ പഠനത്തിന് വന്നവർക്ക് കാര്യമായ പരാധിയില്ല. കാരണം, കോളെജ് അധികൃതർക്ക് ഈ പഠനപദ്ധതിയ്ക്ക് യൂണിവേസിറ്റിയുടെ അംഗീകാരം പെട്ടെന്ന് തന്നെ സ്വരൂപിച്ചെടുക്കാൻ ആയി. സർക്കാർ പണിയാണ് ലക്ഷ്യം. ഈ എഴുത്തുകാരൻ പഠനം പൂർത്തിയാക്കാൻ നിന്നില്ല.

സംസ്ഥാന സർക്കാരിന്റെ ടൂറിസം വകുപ്പിൽ ചില നിലവാരമുള്ള നിർവ്വഹണ തൊഴിലുകൾക്കുള്ള വിദ്യാഭ്യാസ യോഗ്യതയായി ഈ ഡിപ്ളൊമയ്ക്ക് അംഗീകാരം ലഭിച്ചു എന്ന് തോന്നുന്നു.

ഇത് ആ പഠനത്തിൽ പങ്കെടുത്തവർക്ക് ഗുണം ചെയ്യുന്ന കാര്യമാണ്.

ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പലതും ചിന്തിക്കാവുന്നതാണ്. തൊഴിലറിയാത്തവർ മേൽസ്ഥാനത്ത് വരുന്നതാണ് കാര്യമായ പ്രശ്നം എന്ന് പെട്ടെന്ന് തോന്നാമെങ്കിലും, പ്രശ്നം അവിടെയല്ല യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇരിക്കുന്നത്.

ഒന്ന്, വെറുതേയുള്ള ഒരു നേരംപോക്കുമാതിരിയുള്ള ഒരു ഡിപ്ളോമ പരിപാടി.

രണ്ട്, ഇത് യൂണിവേസിറ്റിയുടെ അംഗീകാരം ലഭിച്ചതോടുകൂടി, ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പ്രൊഫസർമാരും മറ്റും ഈ പദ്ധതിയുടെ മേൽതട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന അധിപന്മാരായി. വിദഗ്ദ്ധോപദശകരായി. സംസ്ഥാന ടൂറിസം പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ അവർക്ക് മുഖ്യസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് അർഹതകിട്ടും എന്ന് തോന്നുന്നു.

മൂന്ന്, തൊഴിൽ പരിചയമുള്ളവർക്ക്, യാതോരു വിലയും ലഭിക്കുന്നില്ല. പുതുതായി ഇറങ്ങുന്ന ഉയർന്ന വിദ്യാഭ്യാസ യോഗ്യതയുള്ളവർ വന്നതോടുകൂടി, തൊഴിൽ പരിചയമുള്ളവർ വിദ്യാഭ്യാസമില്ലാത്തവരായി! പഴയകാല ഹോമിയോപ്പതിക്കാർക്കും, പാരമ്പര്യ വൈദ്യന്മാർക്കും സംഭവിച്ചത് മാതിരി.

ഈ വിദ്യാഭ്യാസത്തിൽ ചേർന്നവർക്ക് ലാഭം തന്നെ.

ഈ വക പഠന പദ്ധതികളും അതിനുള്ള സിലബസും തയ്യാറാക്കുന്നവരിൽ പലർക്കും അവയുടെ യഥാർത്ഥ മൂല്യത്തെക്കുറിച്ച് കാര്യമായ ബോധമോ, അതിനോടുള്ള കടപ്പാടോ താൽപ്പര്യമോ ഉണ്ടോ എന്നതിനെക്കുറിച്ച് അറിയില്ല. ആലോചിച്ച് നോക്കുമ്പോൾ, ഈ വക പല വിദ്യാഭ്യാസ പരിപാടികളും രൂപകൽപ്പന ചെയ്യുന്നവർക്ക്, അവരുടേതായ സ്വാർത്ഥതാൽപ്പര്യങ്ങളാണ് മുഖ്യമായും ഉള്ളത് എന്നൊരു തോന്നൽ.

ഇത്രയും സാമാന്യമായി കാണാവുന്ന കാര്യങ്ങൾ. എന്നാൽ, കാതലായ പ്രശ്നം, ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ കാര്യമായ പരിചയം ഇല്ലാത്തവർ മുകൾത്തട്ടിൽ വന്നുചേർന്നാൽ, അവർക്ക് കീഴിൽ വരുന്നവർക്ക്, ഒരു മാനസിക ഇടിച്ചിൽ സംഭവിക്കാം. ഇതിനെ ഒഴിവാക്കാൻ ഉള്ള മാർഗ്ഗങ്ങളിൽ ഒന്ന്, ഉയർന്ന ശമ്പളം കരസ്ഥമാക്കുക.

അല്ലെങ്കിൽ, അവർക്ക് കീഴിലായി മറ്റൊരു വിഭാഗം ജനതയെ സ്വരൂപിച്ചെടുക്കുക.

ഈ വക പൊല്ലാപ്പുകളൊന്നുമായിരുന്നില്ല, ഇങ്ഗ്ളഷ് ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനി വിഭാവനം ചെയ്തത്.

ഇന്ന് ഈ വക പഠന പദ്ധതികൾ പാഠ്യവിഷയത്തിൽ കാര്യമായി മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയിരിക്കാം. തീർച്ചയില്ല.

എന്നാൽ, തൊഴിൽ പരിചയവും അല്ല, വിദ്യാഭ്യാസ യോഗ്യതയും അല്ല പ്രസ്ഥാനത്തിന് ഗുണമേന്മയുടെ മൂല്യ നൽകുക. മറിച്ച്, ഉച്ചനീചത്വ കോഡുകളില്ലാത്ത കലർപ്പ് പുരണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഇങ്ഗ്ളിഷാണ് (pristine-ENGLISH ആണ്) അത് നൽകുക.