Vol 5 - ഭാഷാ പരമായ പലവിധ അനുഭവങ്ങൾ

ചുറ്റുപാടിൽ എവിടെയും ഇല്ലാത്ത ഒരു ഭാഷാ സംസ്ക്കാരം സ്വന്തം മകളിലൂടെ ഈ പ്രദേശത്തിലേക്ക് പകർത്തിയെടുക്കുക എന്ന യജ്ഞം ഈ എഴുത്തുകാരൻ സ്വന്തമായിത്തന്നെ ചെയ്യേണ്ടിയിരുന്നു. സ്വന്തക്കാർ എന്ന് പറയാവുന്ന മറ്റ് യാതോരു വ്യക്തിയിലും ഇതിനുള്ള മാനസിക പ്രതിജ്ഞാബദ്ധതയോ, കഴിവോ, കൂസലില്ലായ്മയോ ഉള്ളതായി അറിവില്ല.

VARUNA യ്ക്ക് ഏതാണ്ട് 3മാസം പ്രായം വന്നത് തൊട്ട്, ഈ എഴുത്തുകാരൻ അവരെ ആവുന്നെടുത്തെല്ലാം എടുത്തു നടക്കും. പൂർണ്ണമായ ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കും.

ഫ്യൂഡൽ ഭാഷകളിൽ ചെറുപ്രായക്കാരോടും, വളരെ കീഴിൽ തൊഴിൽചെയ്യുന്നവരോടും മറ്റും ഉയന്നവർ പെരുമാറുന്ന അവസരത്തിൽ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന കോമാളിത്തരവും വിഡ്ഢി ഭാവങ്ങളും ഒന്നും തന്നെ ഉപയോഗിച്ചില്ല.

തോട്ടത്തിലെ ചെടികളേയും പുഷ്പങ്ങളേയും മരങ്ങളേയും പക്ഷികളേയും പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തത്, ഒരു മുതിർന്ന ആളോട് മലയാളത്തിൽ പെരുമാറുന്നതിനേക്കാളും പക്വതയോടുകൂടിയായിരുന്നു. എന്നാൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ ഈ വിധമേ സാധാരണയായി പെരുമാറാനാകുള്ളു.

മലയാളത്തിലും, മറ്റ് ഫ്യൂഡൽ ഭാഷകളിലും നീ, നിങ്ങൾ, താങ്കൾ എന്ന രീതിയിൽ വ്യത്യസ്ത ഭാവാഭിനയത്തോടുകൂടി വ്യക്തികളോട് പെരുമാറുന്ന രീതി ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ ഇല്ലതന്നെ.

ഇവിടെ ലക്ഷ്യം വച്ചത് സ്വന്തം മകൾ എന്ന കാര്യമല്ല. മറിച്ച് അതിനേക്കാൾ സ്വാർത്ഥമെന്ന് നിർവ്വചിക്കാവുന്ന ഒരു ലക്ഷ്യമായിരുന്നു.

ഈ എഴുത്തുകാരന്റെ പ്രാചീന ഗ്രന്ഥമായ March of the Evil Empires: English versus the feudal languagesൽ നൽകിയിരുന്ന ചില അവകാശ വാദങ്ങൾക്ക് എന്തെങ്കിലും അടിസ്ഥാനമുണ്ടോ എന്ന് കണ്ടെത്തുകയെന്നതാണ് മുന്നിൽ വച്ചിരുന്ന ലക്ഷ്യം.

വ്യക്തമായി യാതോരു കോമാളിത്തരവും ഇല്ലാതെ ഇവർക്ക് (VARUNAയ്ക്ക്) പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്ന ഓരോ കാര്യവും അതി ഗംഭീര വേഗതയിൽ മനസ്സിൽ പതിക്കുന്നതായി അനുഭവപ്പെട്ടു. മാത്രവുമല്ല, കുടുംബക്കാരെല്ലാം വന്ന് എടുത്ത് അമ്മാനമാടുകയും ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കുകയും, കവിളിൽ നുള്ളുകയും മറ്റും ചെയ്യുന്നതും അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല. ഇത് ചിലർക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലാ എന്നുള്ളത് ശരിയാണെങ്കിലും, VARUNAയിൽ ഒരു ഇങ്ഗ്ളിഷ് മാനസികാവസ്ഥ നിലനിർത്താൻ ഇത് സഹായിച്ചു എന്നതിൽ സംശയമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

അന്ന് കൈവശമുണ്ടായിരുന്ന ഇരുചക്ര വാഹനത്തിൽ വളരെ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ VARUNAയെ കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു. എന്നാൽ ഇത് എപ്പോൾ മുതലാണ് എന്ന് വ്യക്തമായി ഓർമ്മയില്ല. എന്നാൽ, അക്കാലത്ത്, നിത്യേന എതാണ്ട് 50 മുതൽ 200 കിലോ മീറ്റർവരെ, കുടുംബസമേതം യാത്രചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു. ദൃശ്യവും മറ്റുംമായ രൂപത്തിൽ വളരെ അധികം വിവരം മനസ്സിൽ നിറയാൻ ഉതകുന്ന ഒരു സംഗതിയായിരുന്നു ഇത്. ഏതാണ്ട് ഒന്നരവയസ്സായപ്പോൾ, ഒരു ബെൽട്ട് ഉപയോഗിച്ച് സുരക്ഷിതപ്പെടുത്തി, VARUNAയെ ബൈക്കിന് മുന്നിൽ ഇരുത്തി വൻ ദൂരങ്ങൾ യാത്രചെയ്ത അനുഭവവും വളരെയേറയുണ്ട്.

ആരും തന്നെ പാവേ, കുഞ്ഞൻ, എടി, അളെ, ഇഞ്ഞി, നീ, അവൾ, ഓള് തുടങ്ങിയ വാക്കുകളുടെ പ്രഹരം ഏൽപ്പിക്കാനും അനുവദിച്ചില്ലാ എന്നുള്ളതും, ഗുരുതരമായ ഒരു പ്രശ്നം തന്നെയായിരുന്നു. പിതാവിന് എന്തോ ഒരു മിനിറ്റിന്റെയോ മറ്റോ കുറവുണ്ട് എന്ന് പലരും സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാവും എന്നതിൽ സംശയമില്ലതന്നെ.

എന്നാൽ വാസ്തവം പറയുകയാണെങ്കിൽ, ഏതാണ്ട് ആറ് മാസം പ്രായം ആവുന്നതിനോട് അടുത്ത് VARUNA സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയെന്നുള്ളത് വാസ്തവം തന്നെ. മാത്രവുമല്ല, ഒരു വയസ്സ് ആവുന്നതിന് മുന്നെ ഒരിക്കൽ ഈ എഴുത്തുകാരന്റെ മാതാവ്, ഒരു ത്രിസന്ധ്യാ നേരത്ത്, മാനത്ത് നിൽകുന്ന ചന്ദ്രക്കലയെ ചുണ്ടിക്കാണിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു, 'That is the moon'. അപ്പോൾ, VARUNA പറഞ്ഞു, "No, that is the Crescent moon". (ചന്ദ്രക്കല രൂപത്തിലുള്ള ചന്ദ്രബിംബം).

ഈ എഴുത്തുകാരന്റെ മാതവിന്റെ ഇങ്ഗ്ളിഷ് തിരുത്താനും മാത്രം വാക്ക് ചാതുര്യം ലഭിച്ചത്, ഓരോ കാര്യവും വളരെ വ്യക്തമായി വളരെ ചെറുപ്പത്തിൽത്തന്നെ മനസ്സിൽ പതിപ്പിച്ചത് കൊണ്ടാണ്.

ചെറുപ്പത്തിൽ യാതോരു വളവും തിരിവും ഇല്ലാതെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് ഫലിപ്പിക്കുന്ന അവസരത്തിൽ അനുഭവപ്പെട്ടത്, ശൂന്യമായ മനസ്സോടുകൂടി നിൽക്കുന്ന ഒരു പുതിയ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ, പുതുതായി ഡാറ്റ ഇൻപുട്ട് ചെയ്യുന്ന അതേ സുഗമതയോടുകൂടി, പുതിയ ഒരു മസ്തിഷ്കത്തിലേക്ക് വിവരങ്ങൾ നൽകാം എന്നുള്ളതാണ്.

എന്നാൽ വളച്ചും തിരിച്ചും, വിഡ്ഢിത്തങ്ങൾ പറഞ്ഞും വിവരക്കേടുകൾ പഠിപ്പിച്ചും വേണമെങ്കിൽ ഈ പുതിയ മസ്തിഷ്കത്തിൽ കാര്യങ്ങൾ ചേർക്കാം എന്നുള്ളതും വാസ്തവം തന്നെ.

ഈ മുകളിൽ പറഞ്ഞകാര്യങ്ങൾ വായനക്കാർ ഏത് രീതിൽ കൈക്കൊള്ളും എന്ന് ഈ എഴുത്തുകാരന് അറിയില്ല. എന്നാൽ, പറയാനുള്ളത്, ഇതൊന്നും ഒരു വീമ്പ് ഇളക്കുന്ന രീതിയിൽ അല്ല പറയുന്നത് എന്നതാണ്. കാരണം പറഞ്ഞകാര്യങ്ങൾ യാതോരു വീരസാഹസികതയുടേയും പരിവേഷത്തോടുകൂടിയല്ല. മറിച്ച്, ഒരു Ethnographic പരീക്ഷണത്തിന്റെ ഭാഗം മാത്രമാണ്.