Vol 6 മുകൾ സ്ഥാനത്ത് ഇങ്ഗ്ളിഷുകാർ വരുന്നത് തന്നെയാണ് നല്ലത്

വായനക്കാരന്റെ മനസ്സിൽ ചോദ്യമായി കയറ്റിവിടാൻ പറ്റുന്ന സന്ദേഹം ഈ വിധം ആണ്. റെയ്ൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ടിക്കെറ്റെടുക്കാൻ പോകുന്ന ആൾ, ഓഫിസറുടെ അടുത്താണോ പോയി നിൽക്കേണ്ടത്?

ഇത് ഒരു വിഡ്ഢിചോദ്യമായി നിലനിൽക്കും. കാരണം, ടിക്കെറ്റെടുക്കാൻ പോകേണ്ടത് ടിക്കറ്റ് കൌണ്ടറിൽ തന്നെയാണ്.

എന്നാൽ സർക്കാർ ഓഫിസിൽ ഒരു അപേക്ഷയുമായി പോകുമ്പോൾ, ആ അപേക്ഷയെ എതിരേൽക്കേണ്ടത് ഒരു ഓഫിസർ തന്നെയാണ്. ഇങ്ങിനെ ഒരു നടപടി ക്രമം എന്നാൽ ഇങ്ഗ്ളിഷ് രാഷ്ട്രങ്ങളിൽ പോലും ഇല്ലതന്നെ. പിന്നെ എന്ത് കൊണ്ടാണ് ബൃട്ടിഷ്-മലബാറിലും, ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയിലെ പ്രസിഡൻസികളിലെ മറ്റ് ജില്ലകളിലും ഈ വിധമുള്ള ഒരു സംഗതി ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണം നടപ്പിൽ വരുത്തിയത് എന്നത് ഒരു ചോദ്യമായി നിലനിൽക്കാം.

എന്നാൽ ഇതിനുള്ള സംശയനിവാരണത്തിന് ഈ പ്രദേശത്തുള്ള ഫ്യൂഡൽ ഭാഷകളുടെ സവിശേഷതകൾ മനസ്സിലാക്കിയാൽ മതിയാവും.

ഫ്യൂഡൽ ഭാഷാ സമൂഹങ്ങളിൽ ജനം ഭാഷാകോഡുകൾ പ്രകാരം ഒരേ തട്ടിലുള്ളവർ അല്ലതന്നെ.

താഴെക്കിയിൽപ്പെടുന്നവർക്ക് ഭാഷാ കോഡുകൾ പ്രകാരം കൂടുതൽ ക്രൂരമായും, മൂർച്ചയോടും, കൂടി വാക്കുകളാൽ കൈയിൽ അകപ്പെട്ടുപോകുന്നവരെ നോവിക്കാനും അവഹേളിക്കാനും, കോലംകെടുത്താനും ഉള്ളവാശിയും കഴിവും വർദ്ധിക്കും എന്നുള്ളതാണ് വാസ്തവം.

ഫ്യൂഡൽഭാഷാ സമൂഹങ്ങളിൽ മുകൾത്തട്ടിൽപ്പെടുന്നവരും ഈ കാര്യത്തിൽ മോശക്കാരല്ല. എന്നാൽ, അവരുടെ വാക്ക് കോഡുകളിലൂടെയുള്ള നോവിക്കലും, അവഹേളിക്കലും, കോലംകെടുത്തലും മറ്റും തരതമ്യേനെ കാഠിന്യം കുറഞ്ഞതായിരിക്കും. കാരണം, അവർ എത്രതാഴ്ത്തിയാലും, മുകളിലുള്ളവരാണ് താഴ്ത്തുന്നത്. മറ്റേത്, തരംതാണവരാണ് താഴ്ത്തുന്നത്.

എന്നാൽ, ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യൻ ഭരണ സംവിധാനത്തിൽ, ഓഫിസർമാർ ഫ്യൂഡൽ ഭാഷകൾക്ക് പ്രചോദനംനൽകുന്നവർ അല്ല.

ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ഒരു കാര്യം പറയാവുന്നതാണ്. ഇന്ന് പൊതുവെ ഏതൊരു സർക്കാർ ഓഫിസിലും ചെന്നാൽ, സാധാരണക്കാരൻ 'ഓഫിസർ' മാരെ നേരിട്ട് കാണുന്നത് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ല. അങ്ങിനെ ചെയ്യുന്നത് തന്നെ നിരുത്സാഹിക്കപ്പെടുന്നു എന്ന് മാത്രമല്ല, പലപ്പോഴും, ഇത് ആരെങ്കിലും താൽപ്പര്യപ്പെട്ടാൽ, 'ഓഫിസർ'ക്കും ക്ളാർക്ക്മാർക്കും ഇത് തങ്ങൾ രണ്ടുപേരെയും തരം താഴ്ത്തുന്ന ഏർപ്പാടാണ് എന്ന ഒരു തോന്നൽത്തന്നെ വരും.

ജാതിവ്യവസ്ഥയിൽ പടിപടിയായി നിലനിൽക്കുന്ന തട്ടുകളുടെ അടിത്തട്ടിൽപ്പെടുന്ന യജമാനന്മാരുടെ ചൊൽപ്പടിക്കാരെ കണ്ട് കാര്യസാധ്യം നടത്തുക എന്നതാണ് ഇന്നത്തെ ഭരണ സംവിധാനത്തിന്റെ രീതി.

വീട്ടിൽവരുന്ന ആളുടെ നിലവാരം നോക്കി, ആൾ സാമൂഹികമായി തരംതാണ ആൾ ആണ് എന്ന് കണ്ടാൽ, ആ വീട്ടിലെ ജോലിക്കാരനെക്കൊണ്ടോ, പാറാവ്കാരനെക്കൊണ്ടോ സംസാരിച്ച് വിടുന്ന ഒരു ഏർപ്പാട് ഉണ്ട്. തരംതാണ ആൾക്ക് എന്തെങ്കിലും കൊടുക്കുന്നുവെങ്കിൽ അത് ജോലിക്കാരനെക്കൊണ്ടോ, പാറാവ് കാരനെക്കൊണ്ടോ കൊടുപ്പിക്കുക.

ഈ ഒരു ഏർപ്പാടും ഇന്ന് സർക്കാർ ഓഫിസുകളിലും, ബാങ്കുകളിൽ പടർന്ന് പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. സാമൂഹികമായും ഔദ്യാഗികമായും വലിയവരായവർക്ക്, ഓഫിസറുടെ മുറിയിൽ ഇരിപ്പിടം നൽകും. അവർക്ക് നൽകാനുള്ള കടലാസുകൾ ഓഫിസർ നേരിട്ട് നൽകും. സാധാരണക്കാരന് ക്ളാർക്ക്മാരോ, അതുമല്ലെങ്കിൽ പ്യൂണോ നൽകും.

ഈ ഒരു ഏർപ്പാട് ബാങ്കുകളിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ആളെ നോക്കി, ബാങ്ക് എക്കൌണ്ട് നൽകുന്നതും, പാസ് ബുക്ക് നൽകുന്നതും, മറ്റും പലപ്പോഴും, ക്ളാർക്കോ പ്യൂണോ. ആദരിക്കപ്പെടുന്ന വ്യക്തിക്ക് ഈ വക കാര്യങ്ങൾ നൽകുന്നത് ഓഫിസർ അല്ലെങ്കിൽ ബാങ്ക് മാനേജർ.

ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ കോഡുകളിലൂടെ പലതും പറയാവുന്നതാണ്. അതിന് ഇപ്പോൾ മുതിരുന്നില്ല.

പതിറ്റാണ്ട്കൾക്ക് മുമ്പ് ഇന്ത്യയിലെ ഒരു മെട്രോപൊളിറ്റൻ നഗരത്തിൽ വച്ച് ഒരു ഇരുചക്രവാഹന വിൽപ്പന കേന്ദ്രത്തിൽ നിന്നും ഈ എഴുത്തുകാരൻ ഒരു ബൈക്ക് വാങ്ങിച്ച അനുഭവം ഓർമ്മവരുന്നു.

മെക്കാനിക്കുകൾ വാഹനത്തിന്റെ എല്ലാ വിധ പണിയും ചെയ്തു. അതിന് ശേഷം അവർ ടെസ്റ്റ് നടത്തി. അതിന് ശേഷം വാഹനം നൽകുന്ന ഇടത്ത് കൊണ്ടവച്ചു. ആ ഇടം ഒരു ഓഫിസർ ഇരിക്കുന്ന ഇടമായിരുന്നു. ആ ഓഫിസർ ഇരിപ്പിടത്തിൽനിന്നും ഇറങ്ങിവന്ന്, ഈ എഴുത്തുകാരന്റെ കൈയ്യിൽ ആ വാഹനത്തിന്റെ ചാവി നൽകി. അതിന് ശേഷം ഹസ്തദാനം നൽകി, Congratulations, Mr. Dev എന്ന് പറഞ്ഞു.

ഇതിന് പകരം അവിടുള്ള ഏതെങ്കിലും പ്യൂണിനും വന്ന് ഈ ചാവി കൈയ്യിൽ തരാവുന്നതേയുള്ളു. കാര്യം നടക്കും. ഇന്ത്യയിലെ പ്യൂണുമാർ ഇങ്ഗ്ളിഷുകാരല്ല. മറിച്ച് ഫ്യൂഡൽ ഭാഷാ കോഡുകളുടെ പ്രഹരം പേറി നടക്കുന്നവരാണ്. ആ പ്രഹരത്തിൽ ഒരു പങ്ക് കൈമാറിക്കിട്ടാൻ ഉള്ള അവസരം അവർ പാഴാക്കില്ലതന്നെ.

ഈ ഉപദ്വീപിൽനിന്നും മാഞ്ഞ് മറിഞ്ഞ് കൊണ്ടിരുന്ന ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണ സംസ്ക്കാരത്തിന്റെ ഒരു മങ്ങിയ രംഗവിശേഷമാണ് അന്ന് അവിടെ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്. എന്നാൽ അത് ഒരു സ്വകാര്യ വ്യാപാര കേന്ദ്രം ആയിരുന്നു.

അന്ന് അവിടങ്ങളിൽ ഉള്ള ഓഫിസർമാരും ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ നൈപുണ്യം ഉള്ളവരായിരുന്നു.