Vol 7. ഭാഷാ കോഡുകളിലെ അഗാധ ഗർത്തങ്ങളിലേക്ക് വീണാൽ

ഈ എഴുത്തുകാരന്റെ മാതാവിന്റെ ഔദ്യോഗിക വ്യക്തിത്വത്തെക്കുറിച്ചും ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചും ഇവിടെ പറയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. യാതോരു വ്യക്തികളെയും വാക്കുകളാൽ ആക്രമിക്കുകയോ, ആരോപണവിധേയമാക്കുകയോ, പുകഴ്ത്തുകയോ ചെയ്യാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന ഒരു എഴുത്ത് പരമ്പരയല്ല ഇത്. എന്നാൽ, ഇവിടെ പ്രസ്താവിച്ച വ്യക്തിയുടെ ജീവിതം മൂന്ന് വ്യത്യസ്ത ചിരിത്ര കാലഘട്ടങ്ങളിലൂടെ നീങ്ങിയതും, പലരീതിയിൽ ചരിത്രപരമായി പലവിധ വെളിപ്പെടുത്തലുകൾക്ക് മുതൽക്കൂട്ട് നൽകുന്നതും ആയത് കൊണ്ട് ഈ എഴുത്തുകാരൻ ഇങ്ങിനെയൊരു സൌകര്യം ലഭിച്ചത് ഉപേക്ഷിക്കുന്നത് ഉചിതമാകില്ല.

ഈ ആളെ ഈ എഴുത്തിൽ പ്രവശേപ്പിക്കുന്നത് ഈ എഴുത്തുകാരന്റെ മാതവ് എന്ന രീതിയിൽ അല്ല. മറിച്ച്, ഒരു വ്യക്തി എന്ന നിലയിൽ മാത്രമാണ്. എന്നാൽ നല്ല ദൈർഘ്യമുള്ള കുടുംബപരമായ ഒരു ബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടും, ഈ വ്യക്തി പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന ചരിത്രപരമായ പശ്ചാത്തലം ഈ എഴുത്തുകാരന് താൽപ്പര്യമുള്ളതായത് കൊണ്ടും ഈ വ്യക്തിയെക്കുറിച്ച് ഇവിടെ പറയുകയാണ്.

ഈ ഒരു വാസ്തവം ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഈ വ്യക്തിയുടെ ജീവിതവീധിയുടെ രേഖാരൂപം ഈ വെബ് ലിങ്കിൽ നൽകിയിട്ടുണ്ട്. 2014ൽ എടുത്ത ഈ ആളുടെ ഫോട്ടോയും ആ വെബ് ലിങ്കിൽ കാണാവുന്നതാണ്.

ഈ വ്യക്തിയുടെ പേര് C. P. Sarojini Devi എന്നാണ്. ഈ എഴുത്തിൽ ഈ ആളെ CPS എന്ന പേര് നൽകി പരാമർശിക്കുന്നതാണ്.

ഈ ആൾക്ക് ഇന്ന് 92 വയസ്സുണ്ട്. 1927ൽ ബൃട്ടിഷ്-മലബാറിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷ് പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ കീഴ്ജാതിക്കാർക്ക് ഏറ്റവും മൂല്യമേറിയ സാമൂഹികവും, ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭാഷാ പരമായതുമായ ഗുണമേൻമകൾ നൽകിയ Tellicherry -(പ്രാദേശികഭാഷാ നാമം: തലശ്ശേരി)- യിൽ ജനിച്ചു. അന്ന് മലബാർ എന്നത് Madras Presidencyയുടെ ഒരു ജില്ലയാണ്. തിരുവിതാകൂർ എന്നത് വിദേശ രാജ്യമാണ്.

1947ൽ ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യയെ Clement Atlee നെഹുവിന്റെ സംഘത്തിനും, ജിന്നയുടെ സംഘത്തിനുമായി വിഭജിച്ചുകൊടുത്ത അവസരത്തിൽ ബൃട്ടിഷ്-മലബാർ സ്വാഭാവികമായും ഹിന്ദി സമ്രാജ്യത്തിലേക്ക് ലയിക്കപ്പെട്ടു. തിരുവിതാംകൂർ, കാശ്മീർ, Nagaland തുടങ്ങിയ സ്വതന്ത്രരാജ്യങ്ങളെ ജിന്നാപക്ഷത്തിനോ, അതുമല്ലെങ്കിൽ നെഹ്റുപക്ഷത്തിനോ കൈയ്യേറാൻ കുറച്ച് ആയാസം നേരിടേണ്ടതായി വന്നു. എന്നാൽ രണ്ട് കൂട്ടർക്കും ബൃട്ടിഷ്-ഇന്ത്യൻ പട്ടാളത്തിന്റെ ബലം ലഭിച്ചതിനാൽ, എല്ലാ സ്വതന്ത്ര രാജ്യങ്ങളും അടിയറവ് പറഞ്ഞ്, പാക്കിസ്ഥാനും ഇന്ത്യയും പിറന്നു.

CPS അങ്ങിനെ ബൃട്ടിഷ്-മലബാറും, മെഡ്രാസ് പ്രസിഡൻസിയും, ബൃട്ടിഷ് ഇന്ത്യയും വിട്ട്, ഹിന്ദിക്കാരോട് ഒട്ടിച്ച മലബാറും, മെഡ്രാസ് സംസ്ഥാനവും, അതിന് ശേഷം, തിരുവിതാംകൂർ അടക്കമുള്ള പല വിദേശ രാജ്യങ്ങളെ വാരിക്കൂട്ടിയ ഇന്ത്യയിലെ കേരളമെന്ന സംസ്ഥാനത്തിന്റെയും ഭാഗമായി.

എന്നാൽ അന്ന് മലബാർ, Madras Stateന്റെ ഭാഗമായി തുടർന്നു. തുടർന്നുള്ള ഏതാനും വർഷങ്ങൾ പുതുതായി വൻ സാധ്യതൾ കണ്ടെത്തിയ പലകൂട്ടം തൽപരകക്ഷികളുടെ താൽപ്പര്യങ്ങൾക്ക് അനുസൃതമായി പലതരം കൃത്രിമങ്ങളുടെ വിളയാട്ടം തന്നെയാണ് സംഭവിച്ചത്.

നാട്ടുരാജ്യങ്ങളുടെ ചരിത്രത്തെ തുടച്ചുമാറ്റുന്ന രീതിയിൽ പുതുതായി സംസ്ഥാന രൂപീകരണം നടക്കാൻ പോകുന്നു. പല കൂട്ടർക്കും പലവിധ താൽപ്പര്യങ്ങൾ ഉണ്ട്. അവയ്ക്ക് അനുസൃതമായി ജനക്കൂട്ടങ്ങളെ കൂട്ടിച്ചേർത്തും, വിഘടിപ്പിച്ചും, പുതുതായി സംസ്ഥാനങ്ങൾ രൂപീകരിക്കേണം.

തിരുവിതാംകൂറിലെ രണ്ട് വ്യത്യസ്ത കൂട്ടർക്ക് മലബാറിനെ തിരുവിതാംകൂറിലേക്ക് പിടിച്ചെടുക്കാൻ വൻ താൽപ്പര്യം. രണ്ട് കൂട്ടർക്കും വ്യത്യസ്തങ്ങളായ ലക്ഷ്യങ്ങളാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത് എന്ന് കാണുന്നു. എന്നാൽ രണ്ടിലേക്കും ഉള്ള പാത ഒന്ന് തന്നെ.

മെഡ്രാസ് പ്രസിഡൻസിയിലെ ജില്ലയായിരുന്ന മലബാറിനെ തിരിവിതാംകൂറിന്റെ ഒരു ഭാഗമാക്കിമാറ്റുക. എന്നിട്ട് ഭരണകേന്ദ്രം Trivandrum (പ്രാദേശിക ഭാഷാ നാമം: തിരുവനന്തപരം)ത്ത് സ്ഥാപിക്കുക.

ഈ വിധ താൽപ്പര്യങ്ങൾക്കായി ഈ രണ്ട് കൂട്ടരും പ്രയത്നിക്കുന്ന അവസരത്തിൽ, ഇതിന്റെ ഉള്ളുകളളികൾ യാതൊന്നും അറിയാത്ത കുറെ വിഡ്ഢി സാംസ്ക്കാരിക സ്നേഹികളും ഇവർക്ക് വേണ്ടി വാദിക്കുന്നു.

1956 അങ്ങിനെ കേരളം എന്ന സംസ്ഥാനം രൂപീകിക്കപ്പെട്ടു.

ഇതാണ് CPSന്റെ ജീവിതത്തിലെ മൂന്നമത്തെ അനുഭവം. ഈ അനുഭവങ്ങൾക്ക് ഊന്നൽ നൽകിയത്, ഈ ആൾ ചെറുപ്രായത്തിൽ ബൃട്ടിഷ്-മലബാറിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണം കീഴ് ജാതിക്കാരിൽ ചിലർക്ക് സൌകര്യപ്പെടുത്തിയ അതിഗംഭീര ഗുണമേന്മയുള്ള ഇങ്ഗ്ളിഷ് പഠന സാധ്യതകളും, അതിന് ശേഷം, ഈ ഗുണസംബത്തിന്റെ പീഠത്തിൽ നിന്നു കൊണ്ട് യാതോരു ജാതീയമായ സംവരണങ്ങളും ഇല്ലാതെ തന്നെ Madras State Civil Serviceൽ ഒരു ഓഫിസർ ആയി തൊഴിൽ നേടിയതുമാണ്.

നേരിട്ട് ഒരു ഓഫിസാറായി ഔദ്യോഗിക ജീവിതം അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞത് കൊണ്ട് മൂന്ന് വ്യത്യസ്ത ഔദ്യോഗിക സംസ്ക്കാരങ്ങൾ ഈ ആൾക്ക് അനുഭവിച്ചറിയാൻ കഴിഞ്ഞു.

ആദ്യത്തേത് Madras State Civil Serviceൽ. രണ്ടാമത്തേത് കേരള സംസ്ഥാനത്തിലെ Malabar Cadre officer ആയി. പിന്നീട് തിരുവിതാംകൂറിൽ. ആദ്യത്തെ രണ്ടും ഔദ്യോഗിക സംസ്ക്കാരത്തിൽ കാര്യമായ വ്യത്യാസങ്ങൾ ഇല്ലാത്തവയായിരുന്നു. എന്നാൽ തിരുവിതാംകൂറിലെ കേരളാ സംസ്ഥാന ഔദ്യോഗിക സംസ്ക്കാരം എന്നത് Madras State Civil Serviceൽ അന്നുണ്ടായിരുന്ന ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഔദ്യോഗിക സംസ്ക്കാരത്തിന്റെ വീക്ഷണകോണിൽ നിന്നും നോക്കിയാൽ, ഒരു പടുകുഴിതന്നെയായിരുന്നു. അന്ന് Madras State Civil Serviceൽ തനി സംസ്ക്കാര ശൂന്യം എന്ന് കരുതപ്പെട്ട എല്ലാകാര്യങ്ങളും, തിരുവിതാംകൂർ ഔദ്യാഗിക സംസ്ക്കാരത്തിന്റെ മുഖമുദ്രതന്നെയായിരുന്നു.